رشد روزافزون جمعیت، تغییرات آب و هوایی و افزایش بیابانها از یک سو و رشد صنعت و آلوده شدن محیط زیست از طرف دیگر، موجب شده است تا منابع آب، آلوده شده و تهیه آبی سالم و کافی، به یکی از مهمترین چالشهای قرن حاضر تبدیل شود. به منظور مقابله با این چالش، امروزه میتوان از فناوریهای نوینی چون فناوری نانو استفاده کرد. این فناوری میتواند نقش مهمی در بهینهسازی تکنیکهای تصفیه و بازیابی آبهای غیرمتعارف ایفا کند و با به کارگیری آن علاوه بر این که مراحل و هزینههای تصفیه و بازیابی آب کاهش مییابد، میتوان امید بیشتری نیز داشت تا آبی با کیفیت بهتر و سالمتر برای مصرف در اختیار انسانها، جانوران و گیاهان قرار گیرد.
اکثر صنایع دارای پسابهای آلوده میباشند که رهاسازی این پسابها در محیطزیست موجب آلودگی آن و ایجاد خطر برای گیاهان، جانوران و انسان میشود. نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی از طریق واکنشهای اکسیداسیون و احیا و جذب سطحی، آلایندهها را از محیط حذف میکنند. مکانیزم عملکرد این نانوذرات بدین صورت است که این ذرات بخشی از آلایندههای موجود در آب نظیر نیترات، نیتریت و ترکیبات کلریددار را یا به طور کلی از محیط حذف کرده و یا با تبدیل آلاینده به شکلهای دیگر، درجه سمیت آنها را کاهش میدهند. نانوذرات آهن صفرظرفیتی گونههای دیگری از آلایندهها نظیر فلزات سنگین، فسفات و آرسنات را روی سطح اکسیدشده خود جذب سطحی میکنند و بدین ترتیب غلظت این آلایندهها را در محیط کاهش میدهند.