رویداد بسیار مهم در تاریخ کشاورزی جهان، فهم بشر از نحوه پرورش گیاهان است. انسان بعد از آزمون و خطاهای بسیار توانست گیاهان وحشی را تحت کنترل خود درآورده و با تولید بذر و نهال به تکثیر آن‌ها بپردازد. به تدریج این‌کار رونق گرفت و بخشی از نیازهای غذایی جامعه بدین طریق تامین شد. با گذشت سالیان متمادی مشکلات بسیاری در کشاورزی به وجود آمد. مسائلی چون از بین رفتن خاک، کاهش منابع آب، افزایش جمعیت و آلودگی محیط زیست، تغییر شرایط آب و هوایی و نیاز روزافزون جامعه به غذای تازه و سالم و دردسترس، در صنعت کشاورزی پدیدار گشت. به منظور کاهش این مشکلات و افزایش تولید محصولات غذایی فکر ایجاد گلخانه و محیط‌های کنترل شده کشت (CEA) در ذهن انسان نقش بست. با ایجاد چنین محیط‌هایی، نیازهای غذایی تا حد زیادی تامین شده و در تمام مدت سال دسترسی کافی به انواع محصولات وجود دارد. همانطور که از اسم محیط‌های کنترل شده کشت نیز مشخص است، باید شرایط رشد گیاه در تمام مدت پایش گردد. به همین علت فناوری‌های متعددی در محیط‌های کنترل شده کشت به‌کار گرفته می‌شود. یکی از این فناوری‌ها که قابلیت کاربرد در چنین محیط‌هایی را دارد، فناوری نانو می‌باشد. فناوری نانو توانایی‌های متعددی به این فضا می‌افزاید و با امکاناتی که در اختیار چنین محیط‌هایی قرار می‌دهد، چه از لحاظ تغذیه‌ای و چه از لحاظ کنترل شرایط کشت، باعث افزایش تولید محصولات کشاورزی خواهد شد.
فناوری نانو و محیط‌های کنترل‌شده کشت (CEA)
