مدیریت و مراقبت از زخم عمدتاً به تولید مواد جدید و مؤثر در پانسمان زخم متکی است و همچنان تحقیقات گستردهای در زمینه مراقبت از زخمهای مزمن در حال انجام است. مدیریت مناسب مراقبت از زخم یک چالش کلینیکی قابل توجه است و نیاز فزایندهای به مراقبت از زخم وجود دارد. در سالهای اخیر، تحقیق و توسعه مواد پانسمان کننده زخم وارد سطح جدیدی از استانداردها شده است و درک بهتری از بیماریزایی زخمهای مزمن وجود دارد. فناوری نانو با تحریک حرکت مناسب در مراحل مختلف بهبود، رویکرد فوقالعادهای برای تسریع در بهبود زخمهای حاد و مزمن ایجاد میکند. در فناوری نانو از مواد نانو کوچک، داربستهای نانو، الیاف نانو و مواد زیستی برای انتقال موضعی دارو برای بهبود زخمها استفاده میشود. در سالهای اخیر، استفاده از مواد نانو برای کاربردهای پزشکی و دارویی جذابیت قابل توجهی پیدا کرده است؛ بنابراین، درصد قابل توجهی از مواد نانو در کاربردهای مختلف زیستپزشکی برای پانسمان زخم، رهایش دارو و سایر اهداف پزشکی استفاده میشوند. این گزارش به بررسی کاربرد نانوذرات و نانومواد قابل تجزیه زیستی درترمیم زخمها میپردازد.