یکی از مهمترین بخشهای صنعت تمام کشورها که با امنیت غذایی در ارتباط است؛ صنایع غذایی است. با کمبود منابع غذایی و افزایش جمعیت، توسعه این بخش از صنعت ضروری به نظر میرسد. استفاده از فناوریهای نوین در این بخش رویکرد جدیدی است که بسیار مورد توجه قرار میگیرد. کشور ما یکی از بزرگترین واردکنندههای محصولات غذایی است؛ بنابراین در صورت بیتوجهی به تولید و فرآوری غذا، هر روز بر میزان واردات محصولات غذایی افزوده خواهد شد. فناوری نانو چندین روش جدید برای بهبود کیفیت، ماندگاری، ایمنی و سلامت مواد غذایی به صنایع غذایی ارائه میدهد. با این وجود، نگرانی مصرفکنندگان، سازمانهای نظارتی و صنایع غذایی در مورد اثرات نامطلوب بالقوه احتمالی (سمیت) مرتبط با کاربرد فناوری نانو در غذاها وجود دارد. به طور خاص، یک نگرانی اصلی در مورد ترکیب مستقیم نانوذرات مهندسی شده در مواد غذایی است، مانند آنهایی که به عنوان طعمدهندهها، مواد نگهدارنده، مواد مغذی یا آنهایی که برای اصلاح خواص نوری، رئولوژیکی یا جریانپذیری مواد غذایی و یا در بستهبندی مواد غذایی مورد استفاده قرار میگیرند.
این گزارش خلاصهای از کاربرد نانوذرات و آلی در صنایع غذایی را نشان میدهد، مهمترین ویژگیهای نانوذره را که بر رفتار آنها تأثیر میگذارد برجسته میکند، در مورد اهمیت ماتریس غذا و اثرات دستگاه گوارش بر خواص نانوذرات بحث میکند. در انتها چالشهای پیشرو برای تجاریسازی و همچنین محدودیتهای استفاده از مواد نانو مورد بررسی قرار میگیرد.