در کشور ما، آمار حوادث و تصادفات جادهای بالا و شکستگیهای فک و صورت از آسیبهای شایع به شمار میآیند. درمان این آسیبها همواره یکی از چالشهای جدی در حوزه پزشکی بوده است. روشهای متداول بازسازی بافتهای استخوانی معمولاً با استفاده از داربستهای فلزی انجام میشود، اما این شیوه با محدودیتها و مشکلات متعددی از جمله عوارض پس از جراحی، احتمال عفونت و دشواری در تطابق با بافت طبیعی بدن همراه است.
در این میان، فناوران ایرانی با تکیه بر دانش روز دنیا و بهرهگیری از فناوری نانو و چاپ سهبعدی، موفق به تولید یک ایمپلنت جذبی نانوساختار شدهاند. استفاده از فناوری نانو در ساخت این ایمپلنت جذبی استخوانی باعث شده است که استحکام مکانیکی بیشتر شده و فرآیند استخوانسازی و ترمیم بافت به شکل قابل توجهی تسریع میشود.
این فناوری بومی نه تنها میتواند کیفیت درمان بیماران را ارتقا دهد، بلکه با کاهش عوارض جانبی و بهبود نتایج جراحی، گامی ارزشمند در جهت کاهش وابستگی به روشها و تجهیزات وارداتی و توسعه دانش پزشکی کشور به شمار میرود.
