اغلب مواد پلاستیکی به عنوان عایق الکتریکی عمل می‌کنند و باعث ایجاد بار ساکن می‌شوند. الکتریسیته ساکن توسط جداسازی بار ناشی از حرکت یک ماده بر روی ماده دیگر ایجاد می‌شود. این موضوع می‌تواند منجر به مشکلاتی شود.
این گزارش درباره اسباب‌بازی‌های پلاستیکی کودکان بحث می‌کند. یک ویژگی مهم اسباب‌بازی‌های کودکان، عدم ایجاد الکتریسته ساکن است. شاید برای اکثر کودکان، الکتریسیته ساکنی که هنگام پایین رفتن از سرسره‌های زمین‌بازی ایجاد می‌شود چیزی جز سیخ شدن موهایشان نباشد، اما برای هزاران کودک کم‌شنوا یا ناشنوایی که کاشت حلزون گوش انجام داده‌اند، این الکتریسیته ساکن می‌تواند دستگاه کاشت حلزون آن‌ها را در یک لحظه خاموش کند و کارایی آن را از بین ببرد.
ایجاد الکتریسیته ساکن علاوه بر خطرات آتش‌سوزی و مشکلات دیگر باعث آزار افراد مخصوصاً کودکان در هنگام استفاده از اسباب‌بازی‌های پلیمری و پلاستیکی می‌شود. در این زمینه فناوری نانو به کمک صنعت پلاستیک آمده است تا با استفاده از نانوذرات رسانا و مستربچ‌های آنتی‌استاتیک باعث کاهش الکتریسیته ساکن شود. از نانوذرات مرسوم برای استفاده به عنوان آنتی‌استاتیک می‌توان به نانوذرات مس، نانولوله کربن و نانوذرات اکسیدروی اشاره کرد که باعث افزایش رسانایی و کاهش ایجاد بار الکتریکی مرسوم است.
گزارش صنعتی کاربردهای فناوری نانو در ایجاد خواص آنتی‌استاتیک اسباب‌بازی‌ها را از اینجا دریافت کنید.
گزارش صنعتی کاربردهای فناوری نانو در ایجاد خواص آنتی‌استاتیک اسباب‌بازی‌ها
