۲۰ سال از عزم کشور برای توسعه علم و فناوری نانو میگذرد. ایران در حالی در این عرصه پا نهاد که از تدوین برنامههای توسعه فناوری نانو در کشورهای داعی علم و فناوری چند سالی بیشتر نمیگذشت اما جامعه علمی کشور و به تبع آن فناوران و صنعتگران با این فناوری آشنایی نداشتند و متخصصان داخلی در این فناوری انگشتشمار بودند. علاوه بر آن زیستبوم نوآوری، کمتر رشد یافته بود و صنایع موجود، آمادگی لازم را برای جذب فناوریهای پیشرفته نداشتند. در این میان، عزم نخبگان و سیاستگذاران فناوری نانو بر آن شد که توسعه این فناوری، براساس یک الگوی پیشرفت بومی و درونزا، ضمن اشراف و تسلط علمی، راه تولید ثروت و دستیابی به بازارهای داخلی و خارجی را هموار سازد. فناورینانو با تأثیر بر تمام صنایع با بهبود محصولات موجود در مرحله اول و همچنین ایجاد محصولات جدید در مرحله دوم، حجم بازار بسیار بزرگی را پیش روی جهان قرار داده است. بازار فناوری نانو در ایران نیز در سالیان اخیر رشد پرشتاب و قابل توجهی داشته و همه حوزههای صنعتی را در بر گرفته است.