خراشهای سطحی میتوانند طول عمر بسیاری از مواد را کم کنند که انرژی و هزینهی زیادی باید برای تعویض آن مصرف شود. خراش برداشتن مواد بسیاری مثل فلزات، چوب، پلاستیکها، پلیمرها و شیشهها کاربرد آنها را در بسیاری از موارد محدود میکند.
پیشرفت فناوری نانو بر روشها و فرایندهای پوششدهی تأثیر چشمگیری داشته است. شناخت عملکردهای جدید روکشها که به واسطه استفاده از نانومواد به دست آمده، امکان توسعه کاربردهای جدید را فراهم کرده است. مزیت ویژه روکشهای نانو این است که امکان تنظیم مستقل سختی و ویژگیهای سایشی روکش را با ترکیب کردن عناصر و ساخت لایههای نانومتری فراهم میآورد. اصلاح رنگها به وسیله نانومتری کردن ساختار آنها منجر به بهبود خواص فیزیکی و شیمیایی آنها شده، مقاومت شیمیایی و مقاومت در برابر ضربه و خراش را در آنها بالا میبرد.