دلایل شکست شرکتهای نوپا

چگونه یک اکوسیستم استارت آپ موفق ایجاد کنید.

کارآفرینان در سراسر دنیا با مشکلات متعددی روبرو هستند که بخشی از این مشکلات در بین کشورها مختلف مشابه هستند. کارآفرینان در شهرهایی مانند شیکاگو، بارسلونا، نایروبی، تل آویو، سنگاپور، سیدنی به طور مداوم در تلاش برای رسیدن به اقتصاد نوآوری از طریق ایجاد اکوسیستمی از فناوری ها، سرمایه گذاری، صنعت گران و غیره هستند. اما ایجاد یک اکوسیستم نوآوری برای بسیاری از آن کارآفرین ها فرآیندی مشکل، طولانی و پرهزینه است. در واقع علت اصلی این موضوع هم به این خاطر است که کارآفرین ها درک درست و واضحی در مورد نحوه فعالیت اکوسیستم های نوآوری ندارند.

با این حال مایک بایسلی (Mike Biselli) به عنوان  مشاور در حوزه نوآوری، به واسطه تجربه چندین ساله فعالیت خود در اکوسیستم های نوآوری حوزه سلامت، معقتد است که کارآفرینان درهر شهر به منظور ایجاد یک اکوسیستم استارت آپی موفق باید پنج مرحله مشخص را طی کنند. در ادامه توضیحات لازم در مورد هر یک از مراحل مورد نظر ارائه شده است.

1. مشکلات صنعت را مطرح کنید: امروزه هر صنعت اعم از صنایع کشاورزی، سلامت، مالی و غیره با مشکلات خاصی روبرو هستند. با این حال اگر صنعت مورد نظر به اندازه کافی بزرگ باشد در این فضا کارآفرینانی ظهور می کنند که فرصت استفاده از نوآوری برای رفع مشکلات صنعت را دارند. با این حال برای اینکه نوآوران بتوانند فرصت ها و مشکلات صنعت را تشخیص بدهند، لازم است که ذی نفعان و بازیگران صنعت مشکلات را شناسایی و آن ها را به صورت مشخص اعلام کنند تا همه بازیگران مختلف و از جمله نوآوران و کارآفرینان از مشکل مورد نظر اطلاع پیدا کنند.

اما بعد از مشخص شدن مشکلات صنعت به منظور تحریک بازیگران برای ارائه راه حل برای مشکلات صنعت بهتر است که به طور مرتب جلسات و کنفرانس هایی با حضور دانشگاهیان، سیاست گذاران و بازیگران صنعت برگزار شوند.

2. تسهیل جریان ورود نوآورها به اکوسیستم: با توجه به اینکه در هر اکوسیستم مشکلاتی در زمینه فرسودگی شغلی و یا مشکلات مربوط به فضای کسب وکار وجود دارند بنابراین این موضوع که جریان ورود افراد نوآور به طور مداوم در یک اکوسیستم حفظ شود، از اهمیت بالایی برخوردار است. به عنوان مثال بهتر است که افراد با پیشینه ها و تخصص ها مختلف برای حضور در اکوسیستم شناسایی شده و در حد امکان محرک هایی برای ورود این افراد به اکوسیستم فراهم گردد.

3. تشویق تعامل و همکاری در بین عناصر اکوسیستم: وقتی در یک اکوسیستم مجموعه بزرگی از نوآوران حضور دارند، حمایت از اجزای اقتصاد نوآوری مانند شتاب دهنده ها و مراکز رشد اجتناب ناپذیر خواهد بود. با این حال تا زمانی که عناصر اکوسیستم متقاعد نشوند که برای دستیابی به اهداف مشترک با یکدیگر همکاری کنند، نمی توان انتظار دستیابی به یک اکوسیستم موفق را داشته باشند.

4. تعامل با سازمان های اصلی و شرکت ها بزرگ: پس از طی مراحل فوق حال باید عناصر اکوسیستم با سازمان های اصلی و شرکت های بزرگ در صنعت مورد فعالیت کارآفرینان و نوآوران تعامل کند. با وجود اینکه اکوسیستم های نوآوری در توسعه ایده ها، فرآیندها و فناوری های جدید خیلی اهمیت دارند اما آن ها اغلب در زمینه زنجیره تامین، کانال های توزیع و مشتریان موجود که در اختیار سازمان های اصلی و شرکت ها بزرگ قرار دارد، ضعف دارند. بنابراین لازم است که اکوسیستم های نوآوری با آن ها تعامل داشته باشند.

5. تعامل با اکوسیستم ها دیگر: بعد از اینکه مشکلات صنعت را شناسایی شدند و نوآوران جدید به طور مداوم به اکوسیستم وارد شدند و همچنین  بعد از تحریک عناصر اکوسیستم به همکاری با یکدیگر و با سازمان ها اصلی و شرکت های بزرگ، باید اکوسیستم مورد نظر به تعامل با دیگر اکوسیستم ها روی بیاورد. در واقع تعامل با اکوسیستم های دیگر باعث می شود که اعضا اکوسیستم موجود به ایده ها، فرآیندها و فناوری های جدیدی دست یابند.