موسسه بین‌المللی تحقیقات سیاست‌گذاری غذا (IFPRI) به تازگی مقاله‌ای با عنوان «کشاورزی، غذا و فناوریهای نانوی آب برای کشورهای فقیر: فرصت‌ها، محدودیت‌ها، و نقش این گروه مشورتی در تحقیقات کشاورزی بین‌المللی (CGIAR)» منتشر کرده است.
سه چهارم مردم فقیر کشورهای در حال توسعه زیر خط فقر زندگی می‌کنند و معیشت آنها مبتنی بر کشاورزی است. با این شرایط، برای کاهش فقر و ارتقای توسعه در این کشورها، کشاورزی به عنوان یک حوزه راهبردی مدنظر قرار گرفته است. داشتن زندگی فعال و سالم در گروی ایمنی و امنیت غذایی پایدار است.
در گذشته علم و فناوری نقش بسزایی در این حوزه ایفا کرده است. در دهه‌ی گذشته نیز پیشرفت‌های حوزه نانومقیاس فرصت‌های جدیدی فراهم کرده تا با اتکا بر آنها این مسائل رفع شده و امید به زندگی در کشورهای فقیر افزایش یابد.
بر اساس گزارش سال 2006 CGIAR، میزان سرمایه‌گذاری‌های جهانی برای توسعه فناوری‌نانو در بخش کشاورزی در سال 2010 به 20 میلیارد دلار خواهد رسید. کاربردهای مختلف فناوری‌نانو در بخش مواد غذایی از بهبود کیفیت و ایمنی مواد غذایی گرفته تا کاهش درون‌دادهای کشاورزی تاثیر دارد.
موسسه بین‌المللی تحقیقات سیاست‌گذاری غذا (IFPRI) به تازگی مقاله‌ای با عنوان «کشاورزی، غذا و فناوریهای نانوی آب برای کشورهای فقیر: فرصت‌ها، محدودیت‌ها، و نقش این گروه مشورتی در تحقیقات کشاورزی بین‌المللی (CGIAR)» منتشر کرده است.
بر اساس این مقاله، فرصت‌های بالقوه بسیار زیادی در رابطه با کشاورزی، غذا و فناوریهای نانوی آب وجود دارد که برای تحقق آنها، برخی از چالش‌های پیش‌رو باید حذف شوند. مقاله جدید، در ابتدا به طور خلاصه فناوریهای کلیدی‌ای که از طریق افزایش بهره‌وری کشاورزی، بهبود ایمنی آب، غذا و تعذیه تاثیر زیادی بر کشورهای فقیر دارند را ارائه کرده است. در ادامه، برخی از چالش‌های اصلی کاربرد و پذیرش این فناوری‌ها توسط کشورهای فقیر بررسی شده و در نهایت نقش بالقوه CGIAR در تسهیل دسترسی کشورهای فقیر به فناوریهای نانوی مفید را بحث و بررسی کرده است.
