رنگ‌های ترافیکی با رنگ‌ها و اشکال مختلف، برای نمایش علائم ترافیکی و راهنمایی مسیرها، بروی سطوح مختلف از جمله خیابان‌ها و جاده‌ها، استفاده می‌شوند.
در ایران طبق گزارش سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای تا پایان سال ۱۳۹۷، بیش از ۲۳۸ هزار کیلومتر راه وجود داشته که شامل راه‌های روستایی، ترانزیتی، شریانی، بزرگراه و آزادراه می‌شود.
بودجه سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای در سال ۱۳۹۸ برابر هزار و ۶۹۲ میلیارد و ۴۵۴ میلیون تومان بود که از این مقدار مبلغ زیادی صرف هزینه بازسازی و نوسازی جاده‌ها و معابر داخل شهری و راه‌های کشور شده است. بخشی از این هزینه‌ها به رنگ‌های ترافیکی و خط‌کشی و ایمن‌سازی این فضاها اختصاص می‌یابد. تنها در ۱۰ سال گذشته ۷۲۶٬۶۰۶ کیلومتر راه در ایران خط‌کشی شده است به همین دلیل دوام خط‌کشی از اهمیت زیادی برخوردار است.
دوام و خواص سایشی رنگ‌های ترافیکی یکی از مهم‌ترین چالش‌ها در مدیریت ترافیک است. به دلیل حجم ترافیک، شرایط آب‌وهوایی، نوع سطح جاده و رفتار رانندگان، رنگ‌های ترافیکی به‌مرورزمان دوام و قابلیت دید در شب خود را از دست می‌دهند و این می‌تواند با از دست رفتن سطح شناخت رانندگان و عابران پیاده از جاده، موجب حوادث رانندگی شود؛ بنابراین استفاده از رنگ‌های ترافیکی مقاوم در برابر سایش برای افزایش دوام و طول عمر رنگ ضروری است. استفاده از نانوساختارهای مختلف از جمله نانورس، گرافن و نانولوله‌های کربنی می‌تواند باعث افزایش خواص مکانیکی پوشش از جمله مقاومت رنگ در برابر خراش شود که این مقاومت منجر به ایجاد صرفه‌جویی‌های مالی خواهد شد.
در این گزارش صنعتی با مزایای اقتصادی استفاده از رنگ‌های ترافیکی بیشتر آشنا شوید.
