کاربردهای فناوری نانو در معدن

فناوری نانو، فناوری تولید مواد، ابزارها و سیستم­های جدید در اندازه مولکولی و اتمی است (ابعاد زیر 100 نانومتر)، و در دست گرفتن کنترل این ساخته­ها و استفاده از ویژگی­هایی که در این ابعاد ظاهر می­شوند را شامل می­گردد. از مهم­ترین این ویژگی­ها می­توان به نسبت سطح به حجم بالا در ساختارهای نانومتری اشاره­کرد. در واقع اتم­هایی که در سطح قرار دارند، نسبت به اتم­های درون حجم ذرات اثر بسیار بیشتری بر خواص فیزیکی ذرات دارند. امروزه فناوری نانو در برخی زمینه­ها به مراحلی از کاربرد رسیده است که از آن در جهت ارتقاء محصولات تجاری و تولید محصولات جدید استفاده می­شود و از آنجایی که ارتقاء سطح کیفی و کمی اکتشاف و استخراج از معادن و صنایع وابسته نیاز به استفاده از فناوری­های جدید دارد، لذا لزوم آشنایی با این فناوری­ها از ضرورت­ها محسوب می­شود. یکی از این فناوری­های رو به رشد و با اهمیت، نانوفناوری است که در معدن از اهمیت فراوانی برخوردار بوده و توجه بسیاری از کشورهای جهان را به خود معطوف نموده ­است. برخی از کابرد­های نانوفناوری در معدن در شکل 1 اشاره شده است.

کاربرد­های نانوفناوری در معدن

ساخت نانوحسگرهای تشخیص گازهای سمی، قابل اشتعال و انفجار در معادن

یکی از کاربردهای فناوری نانو ساخت نانوسنسورهای تشخیص گازهای سمی، قابل اشتعال و انفجار در معادن است تا از بروز حوادث خطرناک برای معدنکاران جلوگیری شود. با ورود فناوری نانو به عرصه­های مختلف، از جمله الکترونیک، امکان ساخت الکترودهایی در مقیاس کوچک فراهم شده که همین امر ساخت حسگرهای نانومتری را میسر کرده ­است. از ویژگی­های مهم نانوحسگرها می­توان به حساسیت و انتخابگری بالاتر اشاره کرد، چرا که محدودیت تشخیص را تا مقیاس نانو بهبود بخشیده است. کوچک­سازی حسگرها باعث می­شود وزن آن­ها کاهش یافته و مصرف توان آن­ها نیز به حداقل برسد و به این ترتیب هزینه مصرفی کم می­شود. روش­های تشخیص گاز که تا سال 1995 از آن­ها استفاده می­شد، روش­هایی معمولی بوده­اند. مشکل اساسی این روش­ها، پاسخ زمانی بالا و نیاز به دمای بالا برای تشخیص گازها بود. در نتیجه برای رفع این مشکل نیاز به ابزاری با پاسخ زمانی پایین حس می­شد. بدین منظور پیشنهاداتی برای بهبود پارامترهای ساختاری از جمله ساختار و جهت کریستالی ارائه شده است. یک حسگر ایده­آل عمدتاً باید دارای خصوصیات زیر باشد:

  •  سرعت پاسخ­دهی بالایی داشته ­باشد
  •  پایداری شیمیایی و دوره عمر طولانی داشته­ باشد.
  •  قدرت تفکیک و گزینش­پذیری بالایی داشته ­باشد.
  •  بازگشت­پذیر باشد.
  •  عوامل محیطی مثل رطوبت، دما و… تأثیری بر روند حسگری آن نداشته­ باشد.
  •  دارای ابعاد کوچک بوده و حمل و نقل و استفاده از آن ساده و کم هزینه باشد.
  •  حساسیت بالایی داشته­ باشد.

مواد نانو­ساختار به دلیل کاهش دمای کار حسگر گازی، مصرف توان کمتر و ایمنی بیشتر در عملکرد می­توانند مواد مناسبی به منظور استفاده در حسگرهای نسل جدید باشند. یکی از مهمترین خصوصیات مواد نانو­ساختار نسبت بالای سطح به حجم آنهاست. به­همین دلیل جذب گازها بر روی حسگر بهتر انجام شده و همچنین حساسیت حسگر، بدلیل افزایش برهمکنش بین آنالیت و قسمت حسگری، بالاتر است. از میان تمام مواد نانوساختار، استفاده از نانوذرات، نانولوله­ها و نانومیله­ها در این حوزه مدتی است بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر این مواد، استفاده از نانولوله­های کربنی، بدلیل خواص جالب و منحصر بفردشان افزایش قابل توجهی پیدا کرده­است. ایجاد یا افزایش هدایت­الکتریکی، افزایش سطح­مؤثر، افزایش دامنه شناسایی گازها، کاهش دمای­گاز، ایجاد فصل مشترک­های جدید حساس به واکنش سطحی و واکنش با برخی مولکول­ها از مزیت­های کاربرد نانولوله­های کربنی می­باشد. امروزه تلاش­های اصلی در حوزه حسگرها بر روی بهینه­سازی پارامترهای حساسیت، انتخاب پذیری، پایداری و زمان پاسخ آنها متمرکز شده ­است. به همین دلیل توجه و بررسی مواد اولیه و اساسی و مسائل مربوط به فرآیند­های پردازش برای رسیدن به یک حسگر گازی با بهره­وری و عملکرد مناسب حیاتی است. از میان پارامترهای یاد شده، حساسیت سنجش گاز (تشخیص غلظت گاز درحد ppm) و انتخاب­پذیری گاز (تشخیص گازی خاص در مخلوطی از گازها) دو مسئله مهم در بررسی حسگرهای گازی محسوب می­شوند. اغلب حسگرهای گازی، بویژه حسگرهای گازی نیم­رسانا، در انتخاب­پذیری گازها ضعیف­تر هستند. از این­رو برای رسیدن به انتخاب­پذیری بالا و بهبود حساسیت حسگرها، فناوری نانو و استفاده از مواد نانو­ساختار فرصت­های جدیدی را پیش روی فعالان این حوزه قرار داده­است. با این وجود تولید صنعتی و تجاری­سازی این حسگرها هنوز با موفقیت روبرو نیست و نیاز به بهبودهایی در این فناوری احساس می­شود. اولین چالش در این مسیر یافتن روشی ارزان و کم هزینه برای تولید انبوه حسگرهای­ گازی است و بنظر می­رسد برای رسیدن به مرحله تولید انبوه اندکی زمان نیاز است. هرچند، طرح­های پردازشی متعددی در مقیاس­های آزمایشگاهی با موفقیت آزمایش شده­اند، ولی روش­ها و فرآیندهای پردازشی مطلوب آنهایی هستند که دارای حداقل تعداد مراحل پردازش باشند. برای این کار بنظر می­رسد فرآیندهای مبتنی بر بخار رویکرد امیدوار­کننده­تری داشته­ باشند. هرچند که فرآیندهای رسوب شیمایی نسبت به فرآیندهای کندوپاش و رسوب بخار شیمیایی مقرون به صرفه­تر هستند، ولی کیفیت فیلم­های تولید­ شده توسط فرآیندهای رسوبدهی بخار نسبت به فرآیندهای رسوب مبتنی بر راه حل­های شیمیایی برتر است. در سال­های اخیر حساسیت مواد نیم­رسانای اکسید­ شده با کاهش اندازه ذرات در محدوده 5 تا50 نانومتر تا حد زیادی بهبود یافته ­است؛ ولی هنوز مشخص نیست که چگونه کاهش اندازه ذرات برروی سنجش حسگر و حساسیت آن تأثیر می­گذارد. به‌طور صریح در مجموع، مزایای نانوحسگرها باعث شده ‌است که به عنوان فرصتی وسوسه‌انگیز برای بازار تلقی شود و این ظرفیت را دارند که قیمت تمام­شده آن‌ها کمتر از قیمت تمام‌شده حسگرهای موجود در بازار باشد. برای مثال اگر قیمت حسگرهای صنعتی متداول امروزی، چند 10 هزار دلار باشند، قیمت نانوحسگرهایی که بتوانند همان کار را انجام دهند به صورت نظری چند 10 دلار برآورد می‌شود. نانوحسگرها همچنین هزینه جاری را نیز کاهش می‌دهند؛ زیرا به‌طور ذاتی انرژی ­الکتریکی کمتری مصرف می‌کنند. درنهایت از آنجایی که نانوحسگرها هزینه‌های خرید و اجرا را کاهش می‌دهند، به‌کارگیری آن‌ها می­تواند به شکل فراگیر و حتی اضافی در قطعات کاربرد پیدا کنند؛ به‌طوری‌که اگر یک نانوحسگر از کار بیفتد و از مدار خارج شود بتوان از آن صرف­نظر کرد و ضریب ­امنیت در حد مطلوبی باقی بماند، زیرا تعداد زیادی نانوحسگر باقیمانده در سیستم می‌توانند کار آن را به عهده گیرند [1].

کاربرد نانوفناوری در راه‌اندازی مجدد معادن متروکه

تأثیرگذاری نانوفناوری در حوزه معدن تا حدی است که برخی از معادن که به عنوان «معادن متروکه» شناخته شده‌اند می‌توانند دوباره به چرخه اقتصادی بازگردند. معادن متروکه به جایی رسیده‌اند که بعد از چند سال برداشت، مواد معدنی اندکی دارند که اکتشاف از آن صرفه اقتصادی ندارد. یعنی تا حد امکان با استفاده از فناوری­های معمول از آن معدن استخراج شده و  میزان کمی از مواد باقی مانده ­است که البته برای راه اندازی دوباره آنها بهره­گیری از روش­های فرآوری معمول، صرفه اقتصادی ندارد اما با کمک نانوفناوری می‌توان این عناصر را به راحتی و با هزینه کمتری جذب کرد. به عنوان مثال معادن عیار پایین طلا و یا عناصر نادر خاکی خیلی ارزشمند هستند، اما به دلیل اینکه که میزانشان در این معادن خیلی کم است، انجام عملیلات حفاری معدن، استخراج و فراوری مواد معدنی از آنها توجیه اقتصادی ندارد. نانوجاذب‌ها برای فرآوری این­گونه مواد بهترین انتخاب هستند. نانوجاذب‌ها با قدرت جذب بسیار بالایی این مواد را جذب می‌کنند و مهم‌تر از همه اینکه می‌توان انتخاب نمود که کدام مواد جذب نانوجاذب‌ها شوند. این نانوجاذب‌ها با پوشش‌هایی که روی آنها قرار داده می­شود حتی این امکان را به وجود می‌آورند که بتوان از باطله­‌های معدنی و از پساب­‌های معادن هم مواد ارزشمند را جدا‌سازی کرد. زیرا گاهی پساب­‌ها شامل میزان کمی از عناصر ارزشمندی هستند که در معدن­کاری فرآوری می­شوند، اما چون به طور کامل جداسازی نشده اند، همراه باطله­‌های معدنی دپو شده و یا با پساب‌ها خارج می­گردند [2].

نانوپوشش­ها جهت حفاظت از خوردگی ماشین آلات

در­ طی معدنکاری، تجهیزات زیادی استفاده می­شود و این تجهیزات در معرض فرسایش زیادی قرار دارند، با استفاده از فناوری نانو و نانوپوشش­ها می­توان مقاومت این تجهیزات را تا چندین برابر افزایش داده و راندمان کار را بالا برد. یکی از مواردی که در حال حاضر نانوفناوری در ­آن به­طور گسترده و مؤثری مورد استفاده قرار گرفته­ است، فرآیندهای پوشش­دهی و به دنبال آن تولید مواد نانوساختار است. در حقیقت نانو­پوشش­ها گونه­ای از لایه­های نازک هستند که یا ابعاد آن­ها در حد نانو می­باشد و یا زمینه­ای (سُل) دارند که ذرات ریز در ابعاد نانو در ­آن پراکنده شده­اند و خواص ویژه­ای را به آن می­بخشند. بررسی­های انجام گرفته بر روی نانوپوشش­ها نشان می­دهد که خواص آن­ها در بسیاری موارد نسبت به پوشش­های معمولی بهبود چشمگیری دارد. نانوپوشش­ها در مقایسه با پوشش­های میکرومتری از ضریب انبساط حرارتی، سختی و چقرمگی بالاتر و مقاومت بیشتر در­ برابر خوردگی، سایش و فرسایش برخوردار هستند. مزیت ویژه نانوروکش­های ضدخش و ضدخوردگی این است که امکان تنظیم مستقل سختی و ویژگی‌های سایش روکش را با ترکیب کردن عناصر و ساخت لایه‌های نانومتری فراهم می‌آورد. تاکنون عمده تحقیقات انجام شده بر روی نانوپوشش­ها مربوط به پوشش­های با سختی بالا و فوق­سخت[1] است. پوشش­های فوق­سخت پوشش­هایی هستند که سختی آن­ها بیشتر از 40 گیگا­پاسکال است. چهار گروه مهم از نانوپوشش­ها عبارتند از [3]:

————————————————–

1- پوشش­های دانه­ای[2]

2- پوشش­های شبکه­ای و چند­لایه­ای[3]

3- پوشش­های لایه­نازک[4]

4- پوشش­های نانوکامپوزیتی

 

شرکت کاربودئون[5] یکی از شرکت­های فعال در حوزه­ی پوشش­های سطحی است. این شرکت اخیراً پوشش جدیدی به بازار عرضه کرده ­است که دوام آن 2 برابر بیشتر و اصطکاک آن 66% کمتر از محصولات فعلی در بازار است. این محصول که در آن از نانوذرات الماس و یک نوع پلیمر استفاده شده­است می­تواند عمر تجهیزات را در صنایع ماشین آلات معدنی، خودروسازی، هوافضا و ماشین آلات صنعتی افزایش دهد. نانوذرات الماس دارای استحکام بالایی هستند، ابعاد کوچکی دارند و اصطکاک بسیار اندکی ایجاد می­کنند. کاربودئون از محلول کلوئیدی حاوی نانوذرات الماس به ابعاد 4 تا 6 نانومتر استفاده کرده که سطح آن با مولکول­های پلی تترافلورواتیلن[6] پوشش داده شده­است؛ بدون این که نیاز به سورفاکتانت اضافی باشد. این محلول جدید که به uDiamond® Vox D  شهرت یافته در محصولات جدید شرکت کاربودئون مورد استفاده قرار گرفته­ است. به دلیل وجود نانوذرات الماس در این محصول، دوام پوشش افزایش یافته و اصطکاک آن کاهش می­یابد. البته اثر نانوذرات الماس به این تغییرات محدود نمی­شود و ساختار پوشش را نیز دستخوش تغییر می­کند. وجود الماس موجب افزایش دوام سطح می­شود اما زمانی که ابعاد ذرات الماس به مقیاس نانو کاهش و مساحت سطحی آن افزایش می­یابد و همچنین زمانی که مولکول­های PTFE به آن افزوده می­شود، خواص پوشش، تغییرات بنیادین پیدا می­کند. تولید این پوشش فرآیند ساده­ای دارد، به طوری که محلول uDiamond® Vox D که پایه آن آب یا حلال دیگری است به ترکیب PTFE اضافه شده و در ادامه محلول نهایی روی سطح مورد نظر اسپری می­شود. این فناوری طی سال­های گذشته به خوبی توسعه پیدا کرده به طوری که در ابتدا صرفاً استفاده از نانوذرات الماس در ایجاد پوشش مد نظر بوده است اما در ادامه به پخش کردن صحیح نانوذرات در فاز محلول توجه شد تا بتوان نانوذرات الماس را بهتر در فاز مایع پخش کرد؛ با این کار مصرف نانوذرات الماس به شدت کاهش می­یابد. در قدم بعد مشخص گردید که افزودن مقداری پلیمر PTFE می­تواند اصطکاک را کاهش دهد و همچنین دوام پوشش به شکل محسوسی افزایش می­یابد.]4[.

————————————-

[1]. Super hard

[2]. nano grade

[3]. super lattice

[4]. Thin films

[5]. Carbodeon

[6]. PTFE

 

نقش نانوروانکارها در افزایش راندمان و کاهش هزینه­های نگهداری و تعمیر موتور ماشین­آلات حفاری

روان­کننده­های جامد معمولی، ترکیبات لایه­ای مانند گرافیت، سولفید­مولیبدن و سولفید­تنگستن هستند که لغزش لایه­ای آنها روی یکدیگر موجب کاهش اصطکاک می­شود. اما لبه لایه­ها به تدریج تجزیه ­شده و در نتیجه باعث چسبیدن آنها به سطح فلز می­شود. اندازه نسبتاً بزرگ این پولک­های لایه­ای، مانع از ورود آنها به حفره­های سطح فلز شده بنابراین این مواد روی سطح فلز می­چسبند و با انباشته­شدن، کارایی روان­کنندگی خود را از دست می­دهند. این کار در نهایت موجب فشرده­ شدن قطعه­های فلزی به یکدیگر و فرسودگی آنها می­شود. بنابراین لازم است تا از روان­کننده­های جامد کوچک­تر و محکم­تری استفاده شود [5]. افزودنی­هایی که به روغن ­موتور اضافه می­شوند نیز تحت تأثیر نانوفناوری قرار­گرفته و محصولاتی بر پایه نانو در این عرصه وارد بازار شده و خصوصیات بسیاری برای آنها ذکر شده­است. برخی از این خصوصیات عبارتند از: کاهش ضریب اصطکاک، کاهش مقدار ساییدگی در اجزاء موتور، ترمیم سطوح درگیر، بهبود خواص­سطحی، افزایش بازده موتور در اثر افزایش فشار در سیلندر، کاهش مصرف سوخت در اثر کاهش اصطکاک، افزایش طول عمر موتور، کاهش مصرف روغن و کاهش هزینه نگهداری و تعمیرات، کاهش صدای موتور، کاهش گازهای آلاینده، جلوگیری از اکسیداسیون روغن، تمیزکردن سیستم سوخت­رسانی، افزایش قدرت خروجی موتور و بالا رفتن بازده موتور.

برخی از محصولاتی که به صورت افزودنی حاوی نانو­مواد وارد بازار شده و تجاری شده­اند در جدول 1 آورده شده ­است.

شرکت ApNano Materials فناوری تولید روانکار­های نانویی را در­اختیار دارد. Nanolub یک روان­کننده جامد تولیدی این شرکت است که حاوی نانو­ذرات سولفید­تنگستن کروی معدنی بوده و در مقایسه با روان­کننده­های رایج سبب کاهش اصطکاک و سایش به خصوص در مواقعی که نیاز به بارگذاری زیاد است شده و علاوه بر آن سبب افزایش طول­عمر دستگاه و کاهش هزینه­های نگهداری و تعمیرات می­شود [6].

  

جدول1. برخی از افزودنی­های روغن­های حاوی نانوذرات

نوع نانو­ذره ماده افزودنی نام ماده افزودنی
1 WS2 Nanolub
2 نانوالماس FN949, Fenom
3 فولرین Forsan, Kiwami
4 مولکول­های فلوئور Polycoat 20 – HWE
5 نانو­ذرات طلا Nano Gold Oil
6 نانو­ذرات PTFE NANOFLONTM X-TREME

 

کره­های نانولوب می­توانند مانند بلبرینگ­های مینیاتوری بر­روی هم بلغزند، خنک­تر مانده و کارآیی خود را بیشتر حفظ کنند. ابعاد نانومتری آنها باعث می­شود تا بتوانند به داخل منافذ بسیار ریز نفوذ کنند و از دسته­ای شدن آنها کاسته­ شود. در نتیجه پوشش آنها بر­روی سطوح سخت به میزان قابل توجهی افزایش می­یابد و در نهایت، به عنوان ماده­ای غیرآلی، به گونه­ای زیبا حتی در محیط­های نامساعد عمل می­کند. نانولوب باعث افزایش روانسازی برای قطعات و سطوح زبر می­شود، به گونه­ای که تولیدکنندگان می­توانند زمان و هزینه کمتری را صرف ماشین­کاری قطعات خود کنند. از جنبه زیست محیطی، استفاده از نانولوب باعث کاهش مصرف انرژی و در نتیجه کاهش آلودگی هوا می­شود. مهمترین خصوصیات، مزایا و روش­های مختلف استفاده از نانولوب در شکل 3 نشان داده شده ­است.

بررسی­های جامع در زمینه این مواد، حاکی از آن است که نانولوب­ها نسبت به دیگر روانسازهای جامد، کاهش قابل­توجهی در اصطکاک، سایش و درجه حرارت بویژه در بارگذاری­های بالا، ایجاد می­کنند. به همین دلیل از کندگی، از­کارافتادگی و لب­پر شدن سطوح ­فلزی در ­اثر سایش کاسته­ می­شود. نانولوب­ها می­توانند به­صورت افزودنی به روانسازهای مایع و گریس­ها، پوشش فلزی کامپوزیتی، فیلم پلیمری کامپوزیتی یا حتی به تنهایی به صورت پودر مورد استفاده قرار­ گیرند. نانولوب­ها با وارد­شدن به درزها و حفرات سطوح و پخش آهسته آنها در هنگام عملکرد، به خوبی بر روی سطوح نسبتاً زبر عمل می­کنند. در واقع سطوح قطعات ماشین­کاری شده نیازی به عملیات تکمیلی برای صاف­کردن و صیقل­شدن نخواهند ­داشت. تا پیش از این، به منظور کاهش اصطکاک لازم ­بود که سطوح قطعات متحرک در حال تماس، مانند قطعات موتور، با ماشین­کاری و عملیات مختلف تا سرحد امکان صاف و صیقلی شوند. در حال حاضر شرکت نیسان از فناوری اصطکاک بسیار پایین ذرات نانو برای کاهش اصطکاک بین قطعات موتور، استفاده می­کند. در این سیستم، فیلمی نانومتری از روغن حاوی افزودنی­های با اصطکاک پایین به کربن بدون هیدروژن که شبیه الماس[1] است جذب می­شود. در واقع کربن شبیه الماس فیلم سختی است که از کربنی با خواص شبیه الماس ساخته می­شود و دارای مقاومت سایشی بسیار بالا و ضریب اصطکاکی بسیار پایین است. به دلیل اصطکاک بین صدها قطعه در یک موتور، انرژی به میزان زیادی اتلاف می­شود، اما با استفاده از فناوری نانو، اصطکاک به میزان ۴۰ درصد نسبت به موتورهای معمولی کاسته می­شود. می­توان اصطکاک کلی موتور را با اعمال این فناوری بر­ روی قطعات موتور، به میزان ۲۵ درصد کاهش داد. شرکتAPNANO  در حال آزمون نانولوب در سیستم­های مختلف بی­نیاز به تعمیر و نگهداری شامل صنایع فضانوردی، پزشکی و دریایی، محیط­های تولیدی فوق تمیز و ماشین آلات سنگین نظیر توربین­ها  و ماشین­های حفاری می­باشد، اما بهترین و جالب­ترین رویکرد برای نانولوب، امکان­سنجی درزبندی کامل موتورها، بدون نیاز همیشگی به تعویض روغن است. با در نظر گرفتن حرارت و سایش به عنوان عوامل اولیه امروزی در خرابی موتور و سیستم­های انتقالی، نقش این مواد ضدسایش پررنگ­تر خواهد شد. در برخی آزمون­ها که با نانولوب انجام شده­است، آزمایشگرها قادر به ایجاد اصطکاک کافی در روانساز برای تولید آسیب قابل اندازه­گیری، حتی با افزایش زمان کاربرد نیز نبوده­اند. طبق تحقیقات، افزودنی­های بی­نهایت ضدسایش فروش جهانی در حدود یک میلیارد­ دلاری در مقایسه با بازار ۳۷ میلیارد ­دلاری روانسازها داشته­اند، اما اگر نانولوب­ها موفق شوند، بازار آنها به میزان قابل توجهی رشد خواهد­ کرد و تولیدکنندگان بزرگی نظیر: FXON mobile, Shell وChevron Texaco  به سمت توسعه فناوری­های قابل رقابت با آن خواهند ­رفت. عامل مهم دیگر در جذب بازار توسط نانولوب­ها این است که روانسازهایی «سبز» هستند. با افزایش دغدغه در خصوص آلودگی­های زیست محیطی، تمایل بیشتری به استفاده از مواد دوستدار محیط­زیست ایجاد خواهد­شد [7].

شکل 3. خصوصیات، مزایا و شیوه­های استفاده نانولوب

—————————————————–

[1]. Diamond Like Carbon

 

افزایش طول­عمر موتور حدود 2 تا 3 برابر، صرفه­جویی سوخت از 5 تا 8 درصد، کاهش ضریب اصطکاک تا 80­ درصد، ایجاد لایه نانوالماس بر­روی سطح و ترمیم خودکار سطح، ایجاد آب­بندی بسیار قوی و افزایش توان ­موتور در هنگام استارت در اثر آب­بندی، افزایش طول­عمر روغن­ موتور تا 30000 کیلومتر، کاهش صدای موتور، کاهش گازهای آلاینده تولیدی و کاهش هزینه تعمیرات تا حد زیاد، تنها برخی از مزیت­های افزودنی نانو­دیاموند هستند. مقدار مصرف این محصول، 10 تا 200 گرم در برابر 1000 کیلوگرم روغن موتور می­باشد. مقدار افزودنی به شرایط کار موتور بستگی­ دارد [5].

از دیگر نانوذرات قابل استفاده در روغن­ها می­توان به نانوفولرین اشــــــاره کرد که گاهی هم با نام «باکی بال» معرفی می­شود. فولرین­ها در واقع سومین آلوتروپ اصلی کربن (به­غیر از الماس و گرافیت) می­باشند که از مولکول­های بزرگ کروی چند­اتمی با فرمول کلی C(n) که معمولاً بزرگ­تر از ۶۰ می­باشد تشکیل یافته­اند. شناخته­ترین نوع فولرین C60 است که از ۲۰ شش­وجهی و ۱۲ پنج­وجهی تشکیل شده ­است و شکلی شبیه به توپ فوتبال دارد.

زمانی که گریس حاوی این توپ­ها باشد در واقع اصطکاک لغزشی غیرممکن می­شود و جای خود را به اصطکاک غلتشی خواهد­داد. این بدان معناست که از ضریب اصطکاک به میزان ۱۰۰۰ برابر کاسته می­شود. بنابراین با کاهش اصطکاک، سایش نیز کاسته شده و فرسایش مکانیزم­ها متوقف خواهد­شد. فولرین­ها دانسیته و سختی بالاتری نسبت به الماس دارند. یعنی مولکول  C60می­تواند در برابر نیروهای بسیار سنگین نیز تاب آورد. بنابراین روغن حاوی این مواد بسیار قوی­تر است و قطعات اصطکاکی حتی در نیروهای بسیار بالا با هم تماس پیدا نمی­کنند [7]. در شکل 4 نحوه تأثیر دو سطح در­ حال تماس نشان­داده شده­ است. مولکول­های فولرین به صورت اجسام چرخنده عمل می­کنند و سبب جدا­شدن سطوح در­ حال تماس از یکدیگر می­شوند.

شکل4. نحوه عملکرد فولرین C60 در روانکاری

به خاطر مقاومت و پایداری بالای فولرین­ها، در شرایط بارگذاری بالا نیز خصوصیت چرخش بلبرینگ­مانند خود را حفظ می­نمایند.

POLYCOAT افزودنی پیشرفته­ای برای روغن­موتور و روغن جعبه­دنده می­باشد. این ماده بر روی سطوح فلزی در سطح­مولکولی تأثیر­گذار بوده و باعث کاهش اصطکاک، کاهش سایش­فلز، افزایش عمر موتور­ماشین، بهینه­سازی مصرف روغن و صرفه­جویی در مصرف سوخت می­شود. این افزودنی، مانع از داغ­کردن موتور ماشین به سبب کمبود روغن می­شود و به راننده اجازه می­دهد بدون وجود روغن در موتور ماشین بیش از 32 کیلومتر رانندگی کند. POLYCOAT 20HWE فیلم نازکی از مولکول­های فلوئور ایجاد می­کند که باعث پخش و توزیع یکسان و مناسب روغن در تمام سطوح داخل موتور می­شود. به­این­ترتیب سطح فلز را صاف و مقاوم در برابر اصطکاک می­کند [6].

افزودنی روغن­موتور Nano Gold Oil محصول شرکت تایوانی است. Yuan Nano Tech با توجه به اینکه در واقع طلا بهترین و مناسب­ترین پوشش برای جداره داخلی سیلندر می­باشد، یکی از محصولات مرغوب در این حوزه است ولی به دلیل قیمت بسیار بالای طلا و محدودیت در روش­های تبدیل طلا به دانه­های ریز طلا، کمتر از آن استقبال شده­است. افزودنی نانوذرات طلا جهت پوشش جداره سیلندر با استفاده از مبانی نانوفناوری ساخته شده و اندازه نانومتری ذرات طلا خصوصیات کاملاً ممتازی به آن داده­است. به این طریق پوششی از طلا بر­روی جداره سیلندر ایجاد می­شود و بازده موتور افزایش می­یابد. وقتی طلا به صورت نانو­ذرات در آید به خاطر چند­برابر­شدن سطح­ویژه دارای خصوصیات منحصر­به­فردی می­شود که آن را به گزینه­ای ایده­آل برای پوشش جداره سیلندر تبدیل می­کند. این خصوصیات عبارتند از: پایداری دمایی بسیار بالا، پایداری شیمیایی بسیار بالا، سختی کم، رسانایی حرارتی بسیار بالا و قابلیت جذب سطح بالا.

شرکت Shamrock تولیدکننده افزودنی nanoFLONTM X-Treme می­باشد. این افزودنی دارای خصوصیات کاهش اصطکاک و تحمل فشارهای بسیار بالا در سیستم­های روغن موتور می­باشد و بیشتر به روغن­های روان­کننده و گریس اضافه می­شود. افزودنی nanoFLON مخلوطی از نانو­ذراتPTFE ، کمپلکس آلی مولیبدن و ترکیبات­هایی حاوی سولفور می­باشد. nanoFLON یک افزودنی چند­منظوره است که می­تواند فشارهای بسیار بالا را تحمل کند. در برابر ساییدگی مقاوم است، به­راحتی با روغن پایه مخلوط می­شود و ضریب اصطکاک را کاهش می­دهد و به­همین دلیل در صنایع تولید روغن ­دنده، گریس و روغن ­موتور مورد استفاده قرار گرفته ­است [5].

کاربرد نانوفناوری در کاهش مصرف سوخت دیزلی ماشین­آلات معدن 

استفاده از نانوذرات کاتالیزوری به عنوان افزودنی می­تواند در کنترل گازهای آلاینده خروجی مناسب بوده و ضد جرم­گرفتگی نیز باشد. این مواد با تغییر چگونگی احتراق سوخت، کار مفید بیشتری را با هر ضربه پیستون ایجاد می­کنند و در نتیجه موجب صرفه­جویی در مصرف سوخت می­گردند. این مواد موجب تسهیل خروج پسماند حاصل از احتراق و در نتیجه تمیز­ شدن موتور شده و با بهبود مصرف سوخت و افزایش بازدهی موتور موجب کاهش گازهای آلاینده مانند دی­اکسیدکربن و هیدروکربن­ها و ذرات سوخته می­شود و به حفظ محیط زیست کمک خواهد­ کرد. این افزودنی­ها به هیچ اصلاح یا تغییری در موتور نیاز نداشته و تأثیر بدی هم بر کارکرد روان­کننده­های موتور ندارد. مقدار مورد نیاز این مواد افزودنی بسیار کم است. باید اذعان داشت که در مبدل­های کاتالیزوری فعلی برای تسریع فرآیند تبدیل آلاینده­های سمی، مانند مونوکسید­کربن،NOX  و هیدروکربن­ها، به مولکول­های بی­ضرر­تر و سازگار­تر با محیط­زیست، از پایه­های کاتالیزوری فلز­های گران قیمتی از قبیل پلاتین، پالادیوم و رودیوم استفاده می­شود که از قیمت و ناپایداری بالایی برخوردارند. اما در روش­های نانویی، نانوخوشه­های فلزی تولید می­شوند که با هزینه­ای کم، بیشترین فعالیت کاتالیزوری را داشته و موجب بهینه­شدن بازدهی این فلزات گران­قیمت می­شوند. در این روش با تنظیم ترکیب این نانوخوشه­ها امکان تعیین سفارشی عملکرد نانوکاتالیزورها به طوری که دارای کاربرد­های خاص صنعتی باشند نیز فراهم می­شود.

شرکت فنلاندی Kemira Pigments Oy نوعی کاتالیست نانوبلور دی­اکسید­تیتانیوم در این زمینه تولید می­کند. شرکتOxonica  کاتالیزوری از جنس نانوذرات اکسید­سریوم تولید می­کند که افزودن آن به سوخت­های دیزلی موجب کاهش مصرف سوخت و کم­شدن گاز­های آلاینده حاصل از احتراق می­شود. محصول شرکت Oxonica با نام تجاری Envirox در بازار عرضه شده­است (شکل 5). این افزودنی شامل ذرات ریزی از اکسید­سریم است و واکنش­های احتراق را بین هوا و دیزل تسریع می­کند. اکسید سریم یک ذخیره کننده اکسیژن است که از مونوکسید­کربن، هیدروکربن­های دارای اکسیژن آزاد می­کند و همچنین اکسیژن جذب می­کند تا مقدار اکسید­های نیتروژن را کاهش ­دهد. نتیجه، سوختن بهتر است، که همان تبدیل بیشتر سوخت به دی­اکسید­کربن و تولید کمتر NOX است و کربن کمتری بر روی دیواره سیلندر می­نشیند. بطور مثال افزونی سوخت Envirox محصول شرکت Oxonica است.

شرکت آمریکایی نانواستلر (Nanostellar) از طریق نانوخوشه­های فلزی به نوعی فناوری نانوکامپوزیتی برای ساخت نانوکاتالیزور­های کم­هزینه و کارآمد دست ­یافته­ است. شرکت نانواستلر هم­اکنون از این روش برای تولید کاتالیزور­های فلزی و کاتالیزورهایی که پایه آنها را نانوکامپوزیت­هایی از ذرات فلزی تشکیل می­دهند استفاده می­کند، که فعالیت و انتخاب­گری آنها به شکل سفارشی قابل تنظیم است.

ماده nanoron ـ F2-21ساخت شرکت آمریکایی H2OIL است که به منظور بهبود سوخت­های سوختی و دیزلی به آنها افزوده می­شود و یک افزودنی بسیار غلیظ ( نسبت 1: 8000) است که در آن از نانوفناوری مایع پویا استفاده شده­ است. F2-21 درون مخزن­سوخت، شبکه سه­بعدی بسیار پایداری از نانو­خوشه­های فوق­العاده کوچک (حتی کوچک­تر از ابعاد میکروسکوپی) تشکیل می­دهد که همگی به طور یکنواخت درون سوخت توزیع شده­اند. این نانوخوشه­ها بسته به اینکه در کدام­ مرحله از چرخه­احتراق قرار داشته­ باشند، از فعالیت شیمایی، فیزیکی و کاتالیزوری برخوردارند. در شکل 6 شرایط احتراق سوخت بدون استفاده از افزودنی F2-21 (الف) و در حالت استفاده از افزودنی F2-21 مقایسه شده است [5]. نانوذرات GO2  با افزوده شدن به سوخت دیزلی مصرف سوخت را تا حدود 8-18% ، تولید دوده 30-40%، تولید مونوکسیدکربن 50-70% و تولید دی­اکسیدکربن را 20-40% کاهش می­دهند. این نانوذرات سبب اشتعال سریع­تر و کامل­تر در محفظه و در نتیجه کاهش مقدار اتلاف انرژی می­شوند. هم اکنون تحقیقات برای افزودن ذرات نانواکسیدسدیم به سوخت­های دیزل در دست اقدام است که باعث بالا رفتن بازدهی، صرفه جویی اقتصادی و کاهش میزان مصرف آنها در بلند مدت خواهد شد [8].

شکل 6-الف. احتراق بدون استفاده از افزودنی nanoron ـ F2-21

 

شکل 6-ب. احتراق در حضور افزودنی nanoron ـ F2-21

 

کاربرد نانوفناوری در بهبود سیال حفاری

در حالت کلی عملیاتی که به منظور تولید سیال هیدروکربنی انجام می­گیرد را می­توان به اکتشاف، حفاری، تولید و استخراج و نیز فرآیندهای ازدیاد برداشت تقسیم­بندی نمود که هر­کدام از آنها دارای روش­های متعددی جهت بهبود فرآیند می­باشند. عملیات حفاری در حقیقت بخش اولیه دسترسی به سیال درون مخزن می­باشد و توسعه مناسب این عملیات، نقش چشمگیری را در افزایش بازده تولید ایفا می­کند. در ­این میان سیالات حفاری موسوم به drilling fluids و یا drilling muds شاهرگ اصلی یک عملیات موفقیت آمیز حفاری می­باشند. هزینه یک سیستم سیال حفاری بخش عمده­ای از هزینه حفر یک چاه جدید را تشکیل می­دهد و به همین دلیل استفاده از سیالات مفیدتر و بهبود یافته، بخش مهمی از مطالعات محققان را تشکیل می­دهد [9]. سیال حفاری باید حداقل ده نیاز را برآورده سازد تا بتوان آن را یک سیال مطلوب نام برد:

1- تمیز کردن چاه و انتقال کنده­ها به سطح زمین: سیال حفاری وقتی­که از نازل­های مته بیرون می­آید به واسطه­ی فشار شدیدی که دارد سبب تمیزی کف چاه و لبه­های مته شده، به این ترتیب طول­عمر مته را بیشتر کرده و در عین­حال سرعت و بازدهی حفاری را نیز افزایش می­دهد. این فرایند به عوامل بسیاری بستگی دارد که می­توان از سرعت­ سیال در فضای­ حلقوی، وزن­سیال و گرانروی آن نام برد.

2- خنک ­کردن مته و لوله­های حفاری: در محل مته و در نقاطی از چاه که لوله­ها با سازند تماس دارند در­اثر چرخش مته و لوله­ها، نیروی اصطکاک تولید گرمای فوق­العاده زیادی می­کند که اگر این گرما به سرعت منتقل نشود مته را می­سوزاند و لوله­های حفاری نیز در محل تماس­شان با سازند بر اثر فرسایش سوراخ می­شوند، بنابراین وظیفه­ی سیال حفاری جذب­نمودن این گرما و رها­کردن آن در سطح است.

3- روان­کردن مته و لوله­های حفاری: سیال حفاری تا حدودی سبب روان­ شدن مته و لوله­های حفاری در چاه نیز می­شود رسی که در بیشتر سیالات پایه ­آبی به کار می­رود خود به عنوان یک روان­کننده عمل می­کند.

4- اندود ­کردن دیواره و جلوگیری از ریزش آن به درون چاه: سیال حفاری باید بتواند دیواره­ی چاه را حتی اگر سست و نا­منسجم هم­ باشد به­وسیله­ی یک لایه نازک و غیر­قابل­نفوذ[1]  اندود کند تا هم از هرزروی سیال و عصاره­ی آن به درون سازند جلوگیری­کند و هم به پایداری سنگ­های سازند و دیواره چاه کمک کرده ­باشد و مانع ریزش آنها به درون چاه گردد.

5- کنترل فشارهای زیر­زمینی: در حین حفاری ممکن ­است سازند­هایی که حاوی آب، نفت و یا گاز با­ فشار بسیار­ زیاد هستند وجود داشته­ باشند که کنترل این فشارها نیز از جمله وظایف سیال حفاری به شمار می­آید.

6- شناور نگه­داشتن کنده­های حفاری و مواد وزن­افزای سیال به هنگام خاموشی پمپ­ها :اگر در حین عملیات حفاری پمپ­ها خاموش شود (که ممکن ­است از چند دقیقه تا چندین روز هم به­طول انجامد سیال­حفاری باید بتواند کنده­ها و مواد وزن­افزای خود را شناور نگه ­دارد چرا­ که در­ غیر ­اینصورت و با ته­نشینی این مواد، مته و بخشی از لوله­های حفاری نیز در زیر کنده­ها و مواد جامد دفن ­شده و ادامه­ی حفاری با مشکلات جدی همراه خواهد ­شد. اما اگر سیال از وزن، گرانروی و نیروی استحکام ژلاتینی مطلوبی برخوردار ­باشد با شناور نگه­داشتن مواد جامد از ته­نشینی آنها جلوگیری می­نماید.

7- ترخیص شن و کنده­های حفاری روی الک لرزان: سیال حفاری باید به گونه­ای باشد که وقتی از چاه خارج می­شود، کنده­های حفاری و شن­ها بتوانند به راحتی از آن جدا­ شده و روی الک لرزان به بیرون از سیستم گردش سیال هدایت ­شوند و دوباره به داخل چاه بر نگردند. اهمیت بسیار این عمل از آن جهت است که شن بسیار فرساینده بوده و بازگشت دوباره آن به سیستم و چاه موجب فرسایش شدید قطعات پمپ­ها و اتصالات لوله­های حفاری و دیگر ادوات خواهد­شد.

8- تحمل بخشی از وزن لوله­ها: با ادامه­ی حفاری و عمیق­تر شدن چاه­، وزن لوله­های حفاری و ادواتی که وارد چاه می­شوند نیز افزایش یافته و به همین نسبت دکل نیز باید وزن بیشتری را تحمل کند پس با توجه به قانون ارشمیدس به­ اندازه وزن سیال هم حجمشان از وزن لوله­ها کاسته خواهد ­شد و این کاهش وزن لوله­ها که توسط سیال حفاری تحمل می­شود به نفع جرثقیل­هایی است که لوله­ها را آویزان نگه می­دارند، بدیهی­ست که هر­چه وزن سیال بیشتر باشد لوله­ها نیز سبک­تر خواهند شد و به عبارتی وزن ظاهری آنها کمتر خواهد­شد.

9- کاهش­دادن ضایعات وارد بر سازند­های مجاور و ارائه­ی حداکثر اطلاعات پیرامون آنها: هر چند به منظور حفاظت از سازند­ها، تثبیت کلیه خواص سیال حفاری در سطحی مطلوب یک ضرورت است، با این همه گاهی باید شرایط و خواص سیال را فدا­ کرد تا در­عوض اطلاعات کافی پیرامون سازند حفاری­شده به­دست بیاید. به­عنوان مثال افزودن نفت به سیال کارآیی و ضریب تولید چاه را بهتر می­کند اما اگر نفت در کار زمین­شناس اختلال ایجاد کند باید از مصرف آن در سیال خودداری شود.

10- انتقال توان هیدرولیک پمپ­ها به مته: هنگام برنامه­ریزی یک سیال حفاری به هیدرولیک آن باید توجه کافی نمود، بدین معنی که سرعت گردش سیال حفاری و خواص فیزیکی آن و همچنین نوع ذرات جامد معلق در سیال و درصد آنها را به شکلی باید در نظر گرفت که از کل توان پمپ­ها تنها اندکی به شکل گرما تلف شود و بیشتر آن در مته و برای تمیز­کردن چاه مصرف شود [10]. استفاده از نانوذرات سبب بهبود خواص سیـــــــال حفاری می­گردد. طبق مطالعات انجام شده، استفاده از سیال حفاری بر پایه نانوذرات علاوه بر بهبود خواص عملیات سبب کاهش هزینه­ها به­نحو چشمگیری می­شود. در این حالت به این سیالات اصطلاحاً سیال حفاری بهبود یافته از طریق نانوفناوری (NEDF)[2] اطلاق می­شود. اصولاً مزایای استفاده از سیال حفاری بهبود یافته از طریق نانوفناوری را می­توان در چندین مورد برشمرد:

1- هزینه: استفاده از سیالات حفاری در حالت معمولی نیاز به اضافه­نمودن افزودنی­هایی دارد که اغلب گران بوده مقادیر زیاد و شرایط خاصی را نیز می­طلبند. در حالیکه با استفاده از نانوذرات، کنترل­پذیری سیال و میزان استفاده بهینه­شده و هزینه­ها نیز به نحو چشمگیری کاهش می­یابد. همچنین با استفاده از این ­نوع سیالات­ پیشرفته، میزان برداشت از مخازنی که دارای شرایط خاص مثل عمق­ زیاد هستند افزایش می­یابد و با کاهش زمان غیر­مفید در طول پروسه حفاری به دلیل رفع مشکلات، در زمان و هزینه ها صرفه­جوئی خواهد­شد.

2- فنی: از لحاظ فناوری نیز با استفاده از NEDF می­توان حفاری­های نوین مانند افقی/جهت­دار را نیز بهبود ­بخشید و حفاری زیر­تعادلی[3] را کنترل­کرد.

3- رفع مشکل چسبندگی لوله­ها[4]: استفاده از NEDF در عملیات حفاری سبب شکل­گیری یک نانولایه بر روی سطح رشته­های حفاری شده و از ­این­رو باعث کاهش تمایل چسبندگی گل کبره[5] به سطوح شده و مشکلات چسبندگی لوله­ها را تا حدود زیادی کاهش می­دهد.

4- رفع مشکل هرزروی گل حفاری[6]: در حین استفاده از گل حفاری مقداری از سیال آن به دلیل وجود کانال­ها، شکست­ها و غیره به درون سازند رفته و سیال رفته­رفته سنگین­تر شده و گردش آن در چاه و انتقال ذرات داخل چاه به سطح زمین سخت­تر می­گردد، در حالیکه معمولاً کنترل خاصی روی این مسئله وجود ندارد. با استفاده از نانوذرات،‌ میزان توانایی حمل ذرات درون چاه توسط سیال بهینه شده و امکان تثبیت فشار و دانسیته سیال تحت شرایط متنوع عملیاتی بوجود می­آید که در نهایت سبب کاهش هرزروی سیال می­گردد.

5- رفع مشکل فرسایش دیواره چاه: زمانیکه سیال در چاه با موانع برخورد می­کند ممکن است دچار چرخش شده و در­این حین بدنه چاه را دچار فرسایش کند. به منظور کاهش این اثرات باید گرانروی و سرعت سیال بهینه باشد که با استفاده از نانوذرات می­توان به این هدف دست یافت. به گونه­ای که مقایسه یک سیال پایه معمولی و بدون افزودنی، یک سیال پایه دارای افزودنی و یک سیال پایه دارای نانوذرات (نانوسیال)، نشان­دهنده این است که در نانوسیال، فرسایش دیواره چاه همزمان با افزایش گرانروی سیال و کاهش سرعت آن،‌ کمترین مقدار را دارد.

6- کاهش نیروی کشش و گشتاور درون چاه: اغلب به دلیل نیروی اصطکاک مابین رشته­های حفاری و دیواره چاه، نیروهای کششی و گشتاوری مشکل­سازی در چاه پدید می­آید که سیالات حفاری معمولی قادر به کاهش آنها نمی­باشند. در حالیکه NEDF یا نانوسیال­ها به دلیل توانایی تشکیل لایه­های نانومتری بر روی سطوح، قادر به کاهش مقاومت اصطکاک بین لوله­ها و دیواره چاه می­باشند.

7- پایداری حرارتی: همانگونه که می­دانیم گرانروی یک سیال حفاری و از آنجا توانایی آن در پیشروی درون چاه با افزایش دما کاهش می­یابد. در حالیکه سیال حفاری مناسب باید در شرایط دما و فشار بالای درون چاه، قابلیت­ها و خواص خود را تا حد ممکن حفظ کند. در این حالت نانوذرات که دارای هدایت حرارتی فوق العاده می­باشند، در انواع، ترکیبات و اندازه­های متنوع می­توانند منجر به تولید نانوسیالاتی شوند که دارای گرانروی مشخص و از لحاظ دمایی پایدار می­باشند [9]. استفاده از سیالات حفاری هوشمند دارای قابلیت کنترل مغناطیسی به صورت درجا[7]، می­تواند سبب کنترل گرانروی سیال تحت یک میدان مغناطیسی گردد. در این راستا با استفاده از نانوذرات مغناطیسی (اکسید آهن) و بنتونیت، می­توان سیال حفاری بسیار مناسبی که دارای خواص ژئولوژیکی و انتقال حرارت چشمگیری است تولید نمود. در این حالت دو نوع سیال حفاری متفاوت مورد بررسی قرار گرفته­اند: الف) سیالاتی بر پایه ذرات هیبریدی که در آنها نانوذرات­ مغناطیسی در فضاهای بین لایه­ای ذرات بنتونیت قرار گرفته­اند. ب) سیالاتی بر پایه مخلوط­های ساده نانوذرات و ذرات بنتونیت. بررسی مغناطیسی این سیالات نشان می­دهد که گرانروی آنها می­تواند با افزایش شدت میدان مغناطیسی به طرز چشمگیری تحت تأثیر قرارگیرد. طبق مطالعات، زمانیکه سیال مغناطیسی بر پایه ذرات بنتونیت و نانوذرات آهن تحت تأثیر یک میدان مغناطیسی قرار می­گیرد، ذرات دچار بازآرائی شده، برهمکنش نیروهای دور برد[8]،‌ نیروهای جاذبه واندروالس و سایر نیروها مجدداً به تعادل رسیده و امکان کنترل وسیعی روی پارمترهای مختلف از جمله گرانروی سیال،‌ دانسیته و هدایت حرارتی آن بوجود می­آید [11].

استفاده از نانوکامپوزیت­ها در ساختار سیال حفاری

می­توان با استفاده از نانوکامپوزیت­های گرماسخت[9] و افزودن آنها به سیالاتی مانند سیال حفاری از هرزروی سیال به درون سازند جلوگیری کرده و نیز مقاومت دیواره چاه را نیز افزایش داد. هرزروی سیال به اصطلاح به معنای تمایل فاز مایع سیال حفاری جهت عبور­کردن از میان فیلتر کیک تشکیل­شده، و ورود به داخل سازند می­باشد. در این حالت اغلب هرزروی پائین و شکل­گیری لایه نازکی از فیلتر کیک که دارای تراوایی کمی است از نشانه­های عملکرد مثبت یک سیال حفاری می­باشد. این نوع افزودنی­های سیال حفاری را اغلب بصورت چندکاره انتخاب می­کنند. برای مثال به گونه­ای که هم هرزروی و هم افزایش مقاومت دیواره چاه بهینه گردد. ذرات نانوکامپوزیتی گرماسخت مورد استفاده در این روش می­توانند دارای شکل­های متفاوت پودری، گلوله­ای، دانه­ای، فیبرهای کوتاه، میله­ای، سیلندری و غیره و نیز دارای اندازه­های متنوع باشند. این گونه نانوذرات مقاومت حرارتی و تجزیه­ای و سختی مناسبی در شرایط نامناسب از خود نشان می­دهند. همین خواص منحصر به فرد آنها را تبدیل به مواد مناسبی برای استفاده در شرایطی با دما و فشار بالا می­گرداند. این ذرات می­توانند دارای وزن مخصوصی بین 75/0 تا 75/1 بوده و با افزودنی­های دیگری نظیر کلسیم­کربنات، لیتیم­کربنات، سنگ­آهک، سنگ­مرمر و برخی اکسیدهای فلزی مورد استفاده قرار­گیرند [12].

استفاده از فناوری نانو برای بهینه کردن عملیات مشبک­کاری

مشبک­کاری[10]: فرآیندی در حفاری است، که جهت سوراخ­کردن لوله جداری برای عبور جریان سیال، از مخزن نفتی به درون ستون چاه استفاده می­شود [13]. عملیات مشبک­کاری در چاه­های نفت و گاز جزء عملیات تکمیلی چاه محسوب می­شود. روش­های متفاوتی برای مشبک­کاری وجود­دارد که استفاده از آن­ها به خصوصیات سنگ مخزن، جنسcasing  درون چاه، فاصله دستگاه تا دیواره چاه و … بستگی­دارد. در حال حاضر چندین روش مختلف برای این کار مورد استفاده قرار می­گیرد که روش­های متداول آن هزینه­بر و در عین­حال خطرناک می­باشند و علاوه ­بر احتمال آسیب به  casing و سازند خطرات انسانی ناشی از حمل و استفاده از مواد منفجره و نیز اسیدها همیشه وجود­ دارد. استفاده از فناوری­های روز همچون نانو در­این بخش نیز می­تواند به کاهش هزینه­ها و خطرات کمک کند. استفاده از مواد نانوساختار به جای مواد مورد استفاده فعلی و استفاده از لیزرهای پرتوان به جای مواد منفجره بخشی از این موارد است.

جنس مواد به کار رفته در ابزار مشبک کاری اهمیت حیاتی در موفقیت این عملیات دارند. در این میان نانومواد می­توانند مفید واقع شوند، به عنوان مثال گلوله­هایی که در عملیات مشبک­کاری استفاده می­شوند فلزی­اند، لذا بعد از مشبک­کاری این گلوله­های فلزی تبدیل به نخاله می­شوند و برای خروج این نخاله­ها نیاز به اسیدکاری چاه خواهد­بود که هزینه­زیادی در بر دارد. اما با استفاده از بعضی مواد نانوساختار که پس از عملیات مشبک­کاری و به مرور زمان از­ بین می­روند دیگر نخاله­ای وجود نخواهد داشت و عملیات اسیدکاری نیز منتفی می­شود. همچنین استفاده از نانوگلوله­هایی با ترکیب وزنی90 درصد تنگستن و 10 درصد پودر چسب که به صورت هرمی شکل ساخته شده­اند برای مشبک­کاری لوله­های جداری بسیار مطلوب به نظر می­رسند. این مواد ساختار کریستالی دارند و اندازه­ی دانه­هایشان بین 25 نانومتر تا 1 میکرون می­باشد.

همچنین به کمک نانوپوشش­ها، فناوری­های پوشش­دهی به سمت کنترل بهتر اصطکاک و سایش حرکت می­کنند. برخی از این پوشش­ها به دلیل جذب سولفور و فسفر باعث کاهش گرانروی شده و خواص روانروی بهتری را در سیال به­وجود می­آورد. فناوری حوزه نانو منجر به تولید نانوکامپوزیت­ها و نانوپوشش­هایی شده که ضمن بالا­بردن مقاومت در­برابر خوردگی از اصطکاک هم جلوگیری می­کنند. بنابراین در قسمتی که باید مشبک­کاری انجام شود می­توان از این پوشش­ها استفاده کرد. به طور مثال در سال­های اخیر گونه­ای از پوشش­های نانوساختار که از فازهای فلزی و سرامیکی تشکیل شده­اند استفاده شدهپ­است. این پوشش­ها به علت نانوساختار بودنشان و هموژنیته یکسان در طول پوشش، به­طور قابل توجهی برای casing تست مورد مشبک­کاری کاربردی می­باشد. این پوشش­ها علاوه بر سختی بالا دارای ضریب ­اصطکاک پائینی هستند و خواص هدایت ­الکتریکی و حرارتی بالایی دارند، سختی آن­ها در مقابل ضربات و آسیب­های احتمالی بر اثر مشبک­کاری در حدود40 تا 60 گیگا پاسکال می­باشد و ضریب اصطکاک حدود 3/0 که در مقایسه با سطح فولاد قابلیت فوق­العاده­ای دارد [14].

پروژه ProMine: مثالی عملیاتی از کاربرد گسترده نانوفناوری در معدن

پروژه ProMine به منظور کاهش وابستگی اتحادیه اروپا به فلزات وارداتی و افزایش قابلیت استخراج به شرکت­ها کمک خواهد­ کرد تا تولید مواد معدنی جدید مبتنی بر نانوفناوری را توسعه دهند.

مقادیر زیادی از ذخایر معدنی غیرقابل بهره­برداری در سنگ­های تشکیل شده در سراسر اتحادیه اروپا وجود دارد، که ارزش تقریبی آن در حدود 100 میلیارد یورو و محل این ذخایر در حد فاصل بین 500 تا 1000 متری زیر سطح زمین است. این­که آیا این مواد استفاده ­نشده، مورد بهره­برداری قرار می­گیرند یا نه و همچنین زمان انجام بهره­برداری، به میزان دسترسی فناوری­های جدید اکتشاف و استخراج معادن و روند قیمت­های جهانی مواد بستگی دارد. توسعه یک پایگاه داده معدنی مبتنی بر GIS در سراسر اروپا، یکی از اهداف اصلی پروژه ProMine است. اهداف کلیدی دیگر این پروژه عبارتند از ارزیابی مقادیر دفع زباله قابل استفاده و مواد معدنی و فلزات استراتژیک. این پروژه همچنین بر توسعه روش­های جدید بهره برداری زیست محیطی و محصولات جدید معدنی مبتنی بر استفاده از فناوری پیشرفته تمرکز خواهد کرد. فناوری نانو در این حوزه نقش مرکزی ایفا خواهد نمود. ProMine با بودجه­ای بیش از 17 میلیون یورو، یکی از بزرگترین پروژه­های چارچوب هفتم اتحادیه اروپا است که دانش نانو و نانومواد را پوشش می­دهد و یکی از موارد معدودی است که طی آن اتحادیه اروپا از معادن و صنایع فلزی حمایت می­کند.

ProMine شامل سه گروه و شش بسته کاری است:

گروه 1- ارزیابی منابع: هدف از ارزیابی منابع این است که اطمینان حاصل شود، تمام منابع معدنی بالقوه (شناخته­شده و ضمنی) در اتحادیه اروپا کاملاْ مستند شود. گروه 1 شامل دو بسته ­کاری است: الف) مدلسازی پتانسیل منابع معدنی زمین­شناسی در سراسر اروپا ب) مدل سازی 4D از کمربندهای معدنی.

گروه 2- محصولات جدید: در این گروه، فناوری­های جدید برای بهبود تولید صنایع استخراجی اروپا ایجاد خواهد­شد و پنج محصول جدید با ارزش، بر پایه مواد اولیه نانومقیاس در بازار عرضه می­شود. محصولات تحویل شده عبارتند از: 1) پودر نانو­رنیوم برای آلیاژهای فوق­العاده مقاوم در صنعت هواپیما و هوافضا، 2) نانو سیلیکا برای صنایع ساخت­و­ساز و کاتالیزور، 3) پودرهای نانو برای پوشش کاغذ، 4) نانو اکسی­سولفات­آهن و هیدروکسی­سولفات­آهن برای سرامیک 5) الیاف فلزی برای صنایع Hi-Tech. گروه 2 شامل دو بسته کاری است: الف) نانو محصولات جدید بدست آمده از بهره­برداری معادن و ب) روش­های تولید فلزات سازگار با محیط زیست و استفاده از مواد ثانویه.

گروه 3- ارزیابی ثبات و استفاده از دانش: در این گروه، تأثیر کلی پروژه ProMine ارزیابی و تقویت خواهد شد. این گروه به بهره­وری دانش و­ مدیریت نتایج فنی و غیر فنی از ProMine می­پردازد. گروه­های هدف، جامعه علمی و مقامات دولتی در سطح محلی، منطقه­ای و اتحادیه اروپا و ذینفعان اروپایی هستند. ضروری است که نانو محصولات جدید پایدار، با اثر زیست­محیطی پایین، مشخص گردد. مسائل زیست­محیطی و تأثیرات اجتماعی و اقتصادی مرتبط با توسعه این محصولات جدید ارزیابی و تعیین شده همچنین تجزیه و تحلیل چرخه عمر برای محصولات جدید انجام خواهد­شد. گروه 3 شامل دو بسته کاری است الف: ارزیابی پایداری و تأثیرات محیطی و ب: مدیریت دانش و بهره­برداری

یکی از مصادیق کاربردی ProMine، استفاده از فناوری نانو در صنعت بتن و ایفای نقشی جهانی در صنعت بتن و مصالح ساختمانی به عنوان بخشی از  پروژهProMine  است. بهبود خواص بتن با کمک نانومواد مشتق شده از سنگ­های زائد معادن به منظور افزایش تخلخل و انعطاف پذیری، باعث می­شود بتن قوی­تر برای همان مقدار ورودی و با قدرت مشابه با استفاده از ورودی کمتر تولید گردد. هزینه تولید این نوع بتن، بر اساس استفاده از افزودنی­های سنتزی، بسیار گران است. اما با استفاده از زباله­های معدن، امکان دستیابی به همان کیفیت و قدرت، و با قیمت بسیار ارزان­تر وجود دارد [15].

پتنت­ها و اختراعات مختلفی در مورد کاربرد مستقیم و یا غیر مستقیم نانوفناوری در بخش­های مختلف صنعت معدن به ثبت رسیده ­است و این مسئله نشان­دهنده اهمیت این موضوع در سطح جهان می­­باشد. در جدول 2 چند نمونه از این پتنت­ها آورده شده ­است.

 

جدول2. محصولات خارجی فناوری نانو مرتبط با صنعت معدن

چکیده Inventor Original Assignee Title شماره پتنت
تهیه نانوذرات اکسید فلزات خاکی نادر به روش مایسل معکوس و نقش مؤثر آنها در افزایش بهره­وری موتور و مصرف کمتر سوخت در هر مایل پیمایش وسایل نقلیه به دلیل دارا بودن نسبت حجم به سطح زیاد و توانایی بالا در جذب اکسیژن در سطح هنگام احتراق Sudipta Seal et al. petroleum and other fuel additives USE OF OXIDE NANOPARTICLES IN SOOT

REDUCTION

US7419516B1
کاهش ضریب اصطکاک و پوشش بین سطوح روانکاری شده به کمک تولید و استفاده از نانوذرات کروی محلول در روغن Tze-chi Jao et al. methods for

friction modification and wear reduction using fully formulated lubricants containing nanoparticles

NANOSPHERE ADDITIVES AND LUBRICANT

FORMULATIONS CONTAINING THE

NANOSPIIERE ADDITIVES

US7632788B2
میکروامولسیون تهیه ­شده به کمک نانوفناوری به عنوان افزودنی سوخت سبب بهبود بهره­وری سوخت و کاهش انتشار گازهای خروجی ناشی از احتراق داخلی ماشین آلات، در صورت استفاده از دوز مؤثر از حدود 20 تا 500 ppm، می­شود. Richard H. Hicks  et al. there is another pathway for water to enter the Combustion chamber.

 

MICROEMULSION (NANOTECHNOLOGY) FUEL ADDITIVE COMPOSITION US7887604B1
ترکیبی از نانو و میکروذرات در هنگام استفاده در روغن موتور می­تواند تغییرات مورفولوژیکی سطح مانند صاف­کردن و صیقل­دادن سطوح سایش موتور، بهبود ضریب اصطکاک و افزایش بهره­وری سوخت تا 35٪ در انواع وسیله نقلیه تحت شرایط واقعی و کاهش انتشار اگزوز تا 90٪ را موجب شود. نانوذرات از یک طبقه از مواد سخت انتخاب می­شوند مانند آلومینا، سیلیکا و …. میکروذرات از یک طبقه از مواد ساختاری لایه­ای، مانند گرافیت و … انتخاب می­شوند. نسبت نانو به میکرو در ترکیب  پیشنهاد شده با مشخصات موتور و شرایط رانندگی متفاوت است. Jagdish Narayan novel concept into oil additives,

where a combination of nanoparticles and microparticles are

added into oil to Smoothen and polish metallic Surfaces and

embed nanoparticles in the near Surface regions, thereby

reducing friction and wear.

LUBRICANT HAVING NANOPARTICLES AND MICROPARTICLES TO ENHANCE FUEL EFFICIENCY, AND A LASER

SYNTHESIS METHOD TO CREATE DISPERSED NANOPARTICLES

US7994105B2
ترکیب این سوخت شامل سوخت مایع مقدار خاصی از نانوذرات اکسید روی است. اندازه ذرات اکسید روی می­تواند برای بهبود احتراق و یا افزایش اکسیداسیون شیمیایی کاتالیزوری سوخت استفاده­ شود. Richard W. Tock et al. nano-sized zinc oxide particles to facilitate fuel combustion, methods of improving fuel combustion

using nano-sized Zinc oxide particles.

 

 

 

NANO-SIZED ZINC OXDE PARTICLES FOR FUEL US8182555B2
ترکیبات روانکاری با ویژگی­های روان کننده بهبود یافته شامل: (a) یک مایع روان­کننده؛ و (ب) پلاکت­های نانوگرافی (NGPs) در مایع پخش شده می­باشند. در مقایسه روانکار­های تولید شده با استفاده از نانوذرات گرافیت یا نانولوله­های کربن، روغن­های اصلاح شده NGP دارای هدایت حرارتی بسیار بالا، قابلیت اصطکاک، قابلیت ضد­سایش و پایداری ویسکوزیته بالاتری هستند. Aruna Zhamu, Bor Z. Jang, The، invention provides a lubricant or grease modified by nanographene platelets (NGPs), also known as graphene nano sheets or graphene nano ribbons NANO GRAPHENE-MODIFIED LUBRICANT US8222190B2
روش تهیه نانوروانکار­های روغنی مخلوط شامل مراحل زیر است: الف) تهیه راه­حل ترکیبی با افزودن و مخلوط­ کردن یک نانوپودر و یک پراکنده­ کننده به یک حلال و پودر کردن نانوپودر به سطح ذرات اولیه؛ (ب) تغییر سطح نانوپودر؛ (ج) جایگزین حلال محلول ترکیبی به یک روغن روان­کننده و (د) مخلوط کردن حداقل دو روغن نانو روغن آماده­سازی با استفاده از نانوپودرهای مختلف، به طریق فیزیکی و شیمیایی. Cheol Choi et al. preparation method of lubricating oil and lubricating oil produced thereby. PREPARATION METHOD OF LUBRICATING OIL AND LUBRICATING OIL PRODUCED THEREBY US8349774B2
چالش توسعه کامل بازیابی ثانویه مخازن نفت، کسب اطلاعات کافی در مورد شرایط مخزن است. این اختراع نانوحسگرهای جدید جهت تشخیص ترکیب پراکندگی آب، بر اساس نقاط کوانتومــی InP / ZnS (ODs) و شاخه­های نقره اتمی ارائه می­دهد که همراه با ویژگی­های اختصاصی حسگر، تشعشعات قابل رؤیتی را نشان می­دهد. نانوحسگرهای QD و نقره در شرایط مخزن شبیه­­سازی شده برای تعیین قابلیت­های انتخاب شده خود در این شرایط مخزن مورد آزمایش قرار گرفتند. Daniel H. Turkenburg et al. novel water dispersed, nano-sensor composition based  on.  InP/ZnS quantum dots (“ODs) and atomic silver clusters NANO-SENSORS FOR OIL AND GAS RESERVOIR CHARACTERIZATION US9494023B2
ترکیبی برای روانکار و روش ساخت آن ارائه شده­است. ترکیب روانکار شامل مایع روانکاری، آب و نانوذرات کربنی شامل نانوالماس است. روش شامل مخلوط ­کردن ترکیب روانکاری به وسیله روش ultrasonic است. Michael Markovitz et al. lubrication, and more specifically to anti-wear lubricants, and in particular, lubricant compositions that include a dispersion  of nano diamonds. LUBRICANT WITH NANODAMONDS AND METHOD OF MAKING THE SAME US9574155B2
ارائه یک روغن موتور روانکار و یک روش بهبود حفاظت از سایش در روانکار موتور با استفاده از این روغن روانکاری است. این روش شامل استفاده از روغن به عنوان یک روغن فرموله شده شامل روغن پایه ­نفتی به عنوان یک جزء اصلی، افزودنی ضدسایش به عنوان اولین جزء  و نانولایه­های کربن به عنوان جزء دوم است. Tabassumul Haque  et al. This disclosure relates to lubricating engines using

formulated lubricating oils to  reduce wear and improve engine fuel efficiency.

 

ANT-WEAR PERFORMANCE OF LUBRICANTS USING CARBON NANO PLATELETS US20140038862A1
این اختراع مربوط به یک ترکیب افزودنی روغن موتور است که در آن با استفاده از ترکیبات نانوالماس اصلاح­شده با سطح آب­گریز قادر است به مدت طولانی در روغن به صورت پراکنده باقی بماند. بر اساس این اختراع، نانوالماس به مدت طولانی در روغن موتور پراکنده می­شود، در نتیجه کاهش اصطکاک و سایش دستگاه مانند موتور و در نتیجه بهبود بهره­وری سوخت را موجب می­شود. Hyun Tae KIM The present invention relates to an engine oil additive composition, and a method for preparing the same, and in particular to an engine oil additive composition wherein nano-diamond is enough dispersed in oil. ENGINE OIL ADDITIVE COMPOSITION COMPRISING NANODAMOND AND METHOD FOR PREPARING SAME US20160060563A1
این اختراع مربوط به استفاده جدید از نانومواد به عنوان یک اصلاح­کننده ویسکوزیته و بهبود رسانندگی حرارتی برای روغن ­دنده و سایر ترکیبات روغنکاری است. روغن ­دنده این اختراع شاخص ویسکوزیته بالاتر، پایداری برشی بالاتر و هدایت گرمایی بهبود یافته نسبت به روغن ­دنده­های فعلی است. استفاده از نانوذرات نیز ضریب اصطکاک را کاهش می­دهد. Frances Lockwood et al. The present invention relates to a novel use of nanoرmaterials  as a viscosity modifier and thermal conductivity improver for gear oil and other lubricating oil compositions GEAR OIL COMPOSITION  CONTAINING NANOMATERIAL WO2007103497A2
یک دستگاه سنجش گاز (نانوحسگر) حاوی بستر با حداقل یک جفت الکترود هادی است که به وسیله یک شکاف از هم فاصله گرفته­اند و  یک نانومواد نیمه­رسانای الکتروشیمیایی کاربردی، در شکاف بین الکترودها قرار گرفته تا یک شبکه نانوساختار را تشکیل­ دهد.

 

Marc Deshusseset al. The present invention relates to gas sensors,    and more particularly to electrochemically functionalized nanomaterial-based gas sensors NANOMATERIAL-BASED  GAS SENSORS WO2008153593A1
این فناوری باعث کاهش مصرف سوخت، کاهش دود، افزایش قدرت خودرو و حفاظت از محیط زیست می­شود. فناوری نانو در کمک به صرفه جویی در انرژی کاربرد دارد. Tai Weon  Choi et al Cost reduction, fuel economy, environmental protection and automobile smoke  decrement The mixture for the gasoline saving by nano-technology WO201024477A1

 

خلاصه مدیریتی

در پایان می­توان گفت، جامعه معدنی برای پیشبرد اهداف خود نیازمند همسویی با موج سریع انقلاب نانوفناوری است. این تفکر به تولید محصولات بیشتر، با کیفیت بالاتر، بهبود بهره­وری ماشین­آلات، کاهش آسیب ابزار­آلات حفاری و افزایش عمر آنها، استخراج اصولی و کامل معادن کشف شده و در نهایت بهبود و رونق فضای کسب و کار در حوزه معدن منجر خواهد شد. لذا لازم است تا ضمن معرفی هر چه بیشتر این فناوری جدید به معدنکاران، صنایع معدنی و فعالان این عرصه و همچنین حمایت از تولیدکنندگان داخلی حوزه نانوفناوری، شرایط جهت استفاده از این فناوری به منظور دسترسی به اهداف این بخش عظیم صنعتی در ارتقاء سطح رفاه هموطنان و حضور آنها در بازارهای رقابتی جهانی تسهیل شود.

مراجع:

ملی مباحث نوین در کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه.

 

——————————————————————-

[1]. Cake

[2]. Nano Enhanced Drilling Fluids

[3]. under-balanced drilling

[4]. pipe sticking

[5]. mud cake

[6]. lost circulation

[7]. in-situ

[8]. long-range

[9]. Thermoset

[10]. Perforation

———————————————

تهیه و تنظیم:

محسن افسری ولایتی- حسین فلاح دوست

 

 =====================================================================================================================

 

 

برای دسترسی به فایل PDF کلیه گزارشات، به بخش گزارش های صنعتی پایگاه اینترنتی نانو و صنعت (www.INDnano.ir/category/report) مراجعه نمایید.

 

 

 =====================================================================================================================