اغلب فناوريهاي دارورساني رايج رويكردي غيرفعال دارند. مواد نانومغناطيسي دارورساني فعال را نويد ميدهند. اين امر بواسطهي استفاده از ذرات و پوششهاي نانومغناطيسي امكانپذير ميشود كه قابليت تنظيم شدن با طول موجهاي خاص انرژي الكترومغناطيسي را دارند. اين مواد براي اتصال به يك يا چندين دارو طراحي شده و با به كاربردن طول موجهاي تنظيم شده كه منجر به آزاد شدن انتخابي دارو در محل و زمان دلخواه ميشود، پزشك را قادر ميسازد كه كنترل دقيقي بر دارورساني داشته باشد. اين كاربرد ميتواند در حمل چند دارو، همچنين در حمل يك دارو براي دورههاي درماني متعدد به كار رود و به شكل يك لايهي پوشاننده است كه داروي لازم در هر دورهي درمان را با بكار بردن سيگنال مناسب آزاد ميسازد.