قابلیت های فناوری نانو در ارتقای صنایع موجود و ایجاد صنایع و بازارهای جدید، کشورهای مختلف را بر آن داشته تا برای رقابت در این فناوری، سرمایه گذاری های کلانی در تحقیق و توسعه این حوزه انجام دهند. فعالی تها برای توسعه فناوری نانو به عنوان یک فناوری دارای اولویت ملى، از سال ۱۳۷۹ در کشور آغاز و ستاد ویژه توسعه فناورى نانو، به منظور پیگیری توسعه این فناوری در سال 1382 تشکیل شد. دیدگاه ستاد برای توسعه فناوری نانو، تدوین چارچوب فعالیت بلندمدت کشور در این حوزه بود و در این مسیر، برنامه راهبردى 10 ساله فناوری نانو تهیه و در مردادماه 1384 به تصویب هیئت دولت رسید.
در پانصد و هشتاد و دومین جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی در اردیبهشت ماه 1385 ، ضمن تأکید بر اجرای دقیق «سند راهبرد آینده »، سیاست ها و راهبردهای توسعه و ارتقای این فناوری در کشور تصویب گردید. قرار گرفتن در میان 15 کشور برتر جهان در حوزه فناورى نانو و تلاش براى ارتقاء مداوم این جایگاه به منظور تولید ثروت و بهبود کیفیت زندگی مردم از اهداف مورد توجه در این سند بود.
در چشم انداز بیست ساله، جمهوری اسلامی ایران كشوری است توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه، با هویت اسامی و انقلابی، الهام بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و مؤثر در روابط بین الملل. ستاد ویژه توسعه فناورى نانو، در دوره اول توسعه فناوری نانو در کشور موفق شد در مسیر تحقق این چشم انداز گام برداشته و الگویی از حرکت علمی و جهادی هدفمند و برنامه ریزی شده را ارائه نماید. بر همین اساس در سند ده ساله ی دوم ) 1404 – 1394 ( توسعه فناوری نانو ایران، ارتقای اقتدار علمی کشور، توسعه ی صنعت و بازار در حوزه ی فناوری نانو و نقش آفرینی این فناوری در زندگی مردم هدف گیری شده است. اهدافی که لازمه ی دستیابی به آنها، حفظ ویژگی های مثبت و مناسب این حرکت تا به امروز، قانع نشدن به پیشرفت های حال حاضر و تلاش و حرکت جهادی و با برنامه در راه رسیدن به قله هاست.
کتاب معرفی برنامه های ستاد ویژه توسعه فناوری نانو-پاییز 1396
