نرخ استفاده از پروتزهای زانو و لگن در طی ده سال گذشته در بیشتر کشورهای جهان به علت بالا رفتن میانگین سنی جمعیت و هم‌چنین افزایش اعتماد به روش‌های عمل‌های جراحی ارتوپدی برای تعویض مفاصل، افزایش پیدا کرده است. از آنجا که متوسط طول عمر مواد کاشتنی استخوانی کمتر از 15 سال است، به زیست مواد با کیفیت‌تر ارتوپدی نیاز است. استفاده از فناوری نانو در حوزه تولید پروتزها و ایمپلنت‌های ارتوپدی، سبب افزایش طول عمر و بهبود کیفیت این محصولات خواهد شد.
محققان در تلاش هستند با پیشرفت علم و فناوری بتوانند هرچه بهتر توسط مواد سنتزی عملکرد اعضای بدن را شبیه‌سازی کنند. در حوزه ارتوپدی نیز کاربرد مواد نانو می‌تواند راهگشایی برای بهبود خواص این کاشتنی‌های درون‌تن باشد.
در این گزارش به بررسی پایه و مبانی کلی پروتزها، ایمپلنت‌های ارتوپدی و چالش‌ها و مشکلات آن‌ها پرداخته می‌شود. در انتها به نمونه‌های تجاری بعضی از ایمپلنت‌ها و شرکت‌های فعال در این زمینه اشاره خواهد شد.
