آبکاری، فرآیندی صنعتی است که برای بهبود خواص ظاهری و عملکردی فلزات مورد استفاده قرار می‌گیرد. با وجود مزایای فراوان این فرآیند، تولید پساب‌های حاوی فلزات سنگین سمی مانند کروم، نیکل و روی یکی از مهم‌ترین چالش‌های زیست‌محیطی آن است. این پساب‌ها در صورت رهاسازی بدون تصفیه، به منابع آبی نفوذ کرده و باعث آلودگی شدید محیط زیست و تهدید سلامت انسان می‌شوند.
روش‌های سنتی تصفیه پساب آبکاری مانند رسوب شیمیایی، تبادل یونی و الکترودیالیز، با وجود مزایایی که دارند، دارای معایبی همچون هزینه بالا، تولید لجن فراوان، بازدهی پایین و مشکلات محیط‌زیستی هستند. این روش‌ها اغلب برای حذف کامل فلزات سنگین از پساب کارایی لازم را ندارند. فناوری نانو با ارائه مواد و روش‌های نوین، تحولی شگرف در زمینه تصفیه پساب‌های صنعتی ایجاد کرده است. نانومواد به دلیل داشتن سطح ویژه بسیار بالا، خواص کاتالیستی منحصر به فرد و اندازه ذرات بسیار کوچک، توانایی حذف موثر آلاینده‌های آلی و معدنی از جمله فلزات سنگین را دارند.
مزایای استفاده از فناوری نانو در تصفیه پساب آبکاری:
- بازدهی بالا: نانومواد به دلیل سطح تماس بالا، توانایی حذف موثرتر فلزات سنگین را دارند.
- هزینه کمتر: در طولانی مدت، استفاده از فناوری نانو به دلیل کاهش هزینه‌های عملیاتی، مقرون به صرفه‌تر است.
- تولید لجن کمتر: روش‌های مبتنی بر فناوری نانو، تولید لجن را کاهش می‌دهند.
- سازگاری با محیط زیست: بسیاری از نانومواد مورد استفاده در تصفیه پساب، زیست تخریب‌پذیر هستند.
- انتخاب‌پذیری بالا: نانومواد می‌توانند به طور انتخابی فلزات سنگین خاصی را از پساب حذف کنند.
با وجود مزایای فراوان، فناوری نانو در زمینه تصفیه پساب با چالش‌هایی نیز همراه است. از جمله این چالش‌ها می‌توان به هزینه بالای تولید برخی از نانومواد، اثرات زیست محیطی احتمالی نانوذرات و نیاز به تحقیقات بیشتر برای بهینه‌سازی فرآیندهای تصفیه اشاره کرد. با این حال، با پیشرفت تحقیقات و توسعه فناوری، انتظار می‌رود که این چالش‌ها برطرف شده و فناوری نانو به عنوان یک ابزار قدرتمند برای تصفیه پساب‌های صنعتی و حفاظت از محیط زیست مورد استفاده قرار گیرد.
۲۷۰-حل مشکل پساب آبکاری کروم با استفاده از فناوری نانو
