هدف اصلی از تحقیق و توسعه روی فلزات فوقریزدانه و نانوساختار، رسیدن به خواص مکانیکی و یا تریبولوژیکی هرچه بهتر است. بدین جهت دانشمندان و مهندسان همیشه در تلاش بودهاند تا اندازه دانه مواد فلزی را از ابعاد میکرونی به زیرمیکرونی و نانومتری برسانند. که در همین راستا، روشهای مختلفی برای اصلاح اندازه دانه فلزات ابداع شده است. به طور کلی برای تولید نانوساختارها و ساختارهای فوقریزدانه دو رویکرد اصطلاحاً پایین به بالا و بالا به پایین وجود دارد. یکی از روشهای تولید مواد با رویکرد بالا به پایین، تغییر شکل پلاستیک شدید است.
در این رویکرد، اندازه دانه فلز پایه بدون اینکه نیاز باشد ترکیب شیمیایی یا ساختار فازی آن تغییر کند، تا ابعاد زیرمیکرونی و نانومتری کاهش داده میشود. به گونهای که با اعمال کرنشهای شدید به نمونه، اندازه دانهها تا مقیاس نانومتری کاهش یافته و در مقابل، خواص مکانیکی فلز بهبود چشمگیری مییابد.