نانوالیاف پلیمری مانند بسیاری از نانومواد دارای مساحت بسیار زیادی هستند. این سطح زیاد موجب افزایش میزان تماس آنها با محیط اطراف و در نتیجه افزایش واکنشپذیری و فعل و انفعالات فیزیکی و شیمیایی میشود. یک مزیت بارز الیاف پلیمری این است که میتوان ترکیبات مختلفی مانند فرومونها، آفتکشها و حتی باکتریها را به راحتی درون ساختار الیاف یا بر روی سطح آنها قرار داد. بنابراین نانوالیاف پتانسیل بالایی در کاربردهای صنایع کشاورزی دارند.
یکی از روشهای تولید نانوالیاف پلیمری که در ایران به شکل تجاری مورد استفاده قرار گرفته است، روش الکتروریسی میباشد. این روش به شکل بالقوه برای استفاده در زمینه کشاورزی نسبت به سایر روشها مزایایی دارد. تجهیزات تولید نانوالیاف در روش الکتروریسی قابل حمل هستند یا قابلیت تبدیل به حالت قابل حمل را دارند و در صورت اثبات صرفه اقتصادی، میتوان آنها را در مزارع و باغ ها مورد استفاده قرار داد.