کاتالیست انتقال آب-گاز دما پایین

فرایند انتقال آب-گاز یکی از قدیمی‌ترین واکنش‎های کاتالیستی ناهمگن می‌‎باشد که در صنعت برای تولید هیدروژن با خلوص بالا و کاهش کربن مونوکسید از گاز سنتز به ‌کار می‌‎رود. کاتالیست‌ها در بیشتر صنایع شیمیایی و در تمام پالایشگاه‌‌ها و پتروشیمی‌ها به‌عنوان یک ماده حیاتی برای سرعت بخشیدن به واکنش‌های شیمیایی استفاده می‌شوند. کاتالیست انتقال گاز -آب دما پایین (Low Temperature Water Gas Shift) یکی از کاتالیست‌‌‌های پرکاربرد است که درون راکتورهای شیفت گاز-آب دما پایین جهت تبدیل مونوکسید کربن به هیدروژن مورداستفاده قرار می‌گیرد. کاتالیست‌های دما پایین انتقال آب-گاز از لحاظ ظاهری به‌شکل قرص‌های استوانه‌ای به رنگ خاکستری تیره می‌باشند که توسط فرایند هم‌رسوبی تولید می‌شوند. این کاتالیست‌‌ها در مجتمع‌های پتروشیمی تولید آمونیاک و شرکت‌های پالایش نفت به‌منظور خالص‌سازی هیدروژن کاربرد دارند. به‌طور کلی وظیفه این کاتالیست‌‌ها به مانند کاتالیست‎های دما بالای انتقال آب-گاز این است که میزان مونوکسید کربن موجود در جریان گازی خروجی از راکتور دما بالای انتقال آب-گاز را که تا حدود ۳درصد مولی کاهش پیدا کرده بود را در راکتورهای بستر ثابت در واکنش با بخار آب به زیر 0٫5درصد حجمی یا مولی برساند. پایین‌تر‌بودن دمای راکتور حاوی این کاتالیست‌‌ها در قیاس با راکتورهای دما بالا در واقع علت نامیده‌شدن دما پایین بر روی آن است. فلز فعال کاتالیستی در این نوع کاتالیست‌‌ها مس است که پس از احیای کاتالیست درون راکتور و تبدیل اکسید مس به مس، خاصیت کاتالیستی پیدا می‌کند. برای حداکثر کارایی این کاتالیست‌‌ها لازم است که بیشترین سطح فعالیت کاتالیستی را داشته باشند. با ورود فناوری‌نانو به این صنعت و تولید نانوکاتالیست‌های با سطح فعال قابل‌توجه، تحولی عظیم در کارایی آن‌ها به ‌وجود آمده است.