توانمندی تولید محصول نانویی ضدلغزش در کشور

هر فرد روزانه به‌طور متوسط ۵۰۰۰ تا ۷۰۰۰ قدم برمی‌دارد. این عدد نشان از خطر بالقوه‌ای دارد که در صورت ناایمن بودن سطوح (در اثر پایین بودن ضریب اصطکاک)، افراد را تهدید می‌کند. امروزه از سطوح سنگی و سرامیکی به وفور برای کف‌پوش منازل، معابر و… استفاده می‌شود. مشکل اصلی این نوع کف‌پوش‌ها پایین بودن ضریب اصطکاک آن‌ها (خصوصاً در حالت خیس یا کف‌آلود) است.

میزان جراحات وارد شده در اثر لیز خوردن و سقوط با افزایش سن افزایش می‌یابد. ۳۰ درصد لیز خوردن و سقوط در سالمندان منجر به جراحات جدی مانند شکستگی لگن، دررفتگی مفاصل و شکستگی سر می‌شود.

امنیت گام برداشتن روی سطوح مختلف با محلول نانویی

شرکت شریف فناوران آنیل اقدام به تولید «محلول ضدلغزش ایستا» با قابلیت ایجاد زبری نانومتری روی سطح سرامیک نموده است. این محلول با افزایش ضریب اصطکاک سطح، باعث کاهش احتمال لیز خوردن می‌شود. محلول ضدلغزش برای اولین بار در ایران توسط این شرکت تولید شده است.

به‌طور کلی سه راهکار اصلی برای افزایش ضریب اصطکاک سطح وجود دارد. این روش‌ها عبارتند از: نوارهای چسبی ضدلغزش، پوشش‌های پلیمری ضدلغزش و محلول‌های ضدلغزش. در حال حاضر استفاده از نوارهای ضدلغزش به‌عنوان راهکار افزایش اصطکاک سطح در بازار ایران متداول است.

دوام بیشتر، قیمت پایین‌تر، عدم ایجاد تغییر در ظاهر سطح و دامنه کاربرد بیشتر از جمله مزایای محلول ضدلغزش ارائه شده توسط شرکت شریف فناوران آنیل نسبت به سایر رقبا است. علاوه بر این در حالی که ضریب اصطکاک بیش از اندازه نوارهای ضدلغزش خود باعث ایجاد حادثه می‌شود محلول ضدلغزش ایستا ضریب اصطکاکی ایمن ایجاد می‌کند.

محلول ضدلغزش ایستا نوع جدیدی از اصلاح‌کننده‌های سطوح است که برخلاف انواع مرسوم آن، باعث افزایش مقاومت لغزشی سطح می‌شود. مزیت محلول ضدلغزش فرمولاسیون ویژه آن است. این محصول به‌واسطه فرمولاسیون خود، ضمن افزایش حدود ۳ برابری ضریب اصطکاک، تغییر محسوسی در رنگ سطح نیز ایجاد نمی‌کند و تأثیری با ماندگاری یک‌ساله دارد.

به‌طورکلی می‌توان بازار هدف برای محلول ضدلغزش را به دو دسته بازار خانگی و بازار غیرخانگی تقسیم کرد. بازار خانگی استفاده از محلول ضدلغزش ایستا شامل حمام و سرویس بهداشتی، آشپزخانه، پارکینگ، راه‌پله و… است. طیف بازار غیرخانگی این محصول را نیز می‌توان شامل استخرها، مجتمع‌های تجاری، هتل‌ها، خانه‌های سالمندان، بیمارستان‌ها، مساجد، مدارس، مراکز اداری و کشتارگاه‌ها دانست.

محلول ضدلغزش ایستا بدون آنکه پوششی روی سطح ایجاد کند، به‌واسطه ایجاد ناهمواری‌های بسیار ریز در مقیاس نانو، باعث افزایش اصطکاک سطح می‌شود. این افزایش اصطکاک تا زمانی که ناهمواری‌های ایجاد شده در اثر تردد بسیار زیاد یا شستشو با محلول‌های اسیدی قوی صاف نشود، باقی می‌ماند.

تأثیر محلول ضدلغزش ایستا برای مصارف خانگی به‌طور متوسط حدود یک سال باقی می‌ماند و بعد از گذشت این زمان تأثیر محلول به تدریج کم شده و بایستی مجدداً مورداستفاده قرار گیرد.

گفتنی است به علت اینکه رافنس ایجاد شده روی سطح در مقیاس نانو است، استفاده مکرر از این محلول باعث تخریب لعاب سرامیک یا کاشی نمی‌شود. از طرف دیگر با توجه به اینکه ابعاد این ناهمواری‌ها هزاران بار کوچک‌تر از ابعاد انواع آلودگی‌هاست، باعث جذب جرم و میکروب نخواهد شد.

با توجه به اینکه برای محلول ضدلغزش ایستا، تولید داخلی مشابه وجود ندارد و نمونه‌های وارداتی با توجه به قیمت تمام شده بالا، امکان رقابت با آن را ندارند، فرصت مناسب جهت ورود محصول به بازار داخل وجود دارد. هر چند به دلیل جدید بودن این محصول و ناشناخته بودن آن برای مشتریان داخلی، نیاز به تبلیغات گسترده و مؤثر در این زمینه کاملاً احساس می‌شود.

از سوی دیگر به دلیل قیمت بالای نمونه‌های خارجی امکان صادرات این محصول نیز وجود دارد؛ هر چند تحریم‌های موجود، روند ارسال محصول به خارج از کشور و دریافت وجه با دشواری‌هایی همراه خواهد بود.

شرکت دانش‌بنیان شریف فناوران آنیل در دی‌ماه ۱۳۹۵ تأسیس شده است. اولین محصول این شرکت محلول ضدلغزش ایستا است که شروع تجاری‌سازی آن از فروردین‌ماه ۱۳۹۷ بوده است. تاکنون ۵ نفر به‌واسطه تولید محلول ضدلغزش ایستا در این شرکت مشغول به کار شده‌اند و در سال نخست ۳۰۰ هزار پک از این محصول تولید شده است.

پروانه بهره‌برداری، تأییدیه صنایع پیشرفته، گواهی ثبت اختراع، گواهی‌نامه اختراع سطح ۳، کسب رتبه برگزیده جشنواره اختراعات رویش، تأییدیه نانومقیاس و تأییدیه دانش‌بنیانی از جمله تأییدیه‌ها و مجوزهای دریافتی شریف فناوران آنیل است.

به عقیده مسئولان این شرکت موانع و محدودیت‌های قانونی در حوزه استارت‌آپی به‌دلیل نوپا بودن این کسب‌وکارها در کشور ما به یکی از موانع جدی پیش‌روی فعالان این حوزه تبدیل شده است. بر اساس پژوهش انجام شده در خصوص چالش‌های حقوقی و قانونی در این حوزه، بیشترین چالش مربوط به استارت‌آپ‌های با عمر یک تا ۳ سال است و یکی از مهم‌ترین ابهاماتی که این مجموعه‌ها با آن روبه‌رو هستند روند اخذ مجوز از سازمان‌های مختلف است.